PUNJABI

ਪੰਚਤਤ੍ਤ੍ਵ ਚਾਲੀਸਾ

|| ਮੰਗਲਾਚਰਣ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ||੧||

||ਸ਼੍ਰੀ-ਰਾਗ||੧|

||ਮਨਮੋਹਨ-ਛੰਦ||੧|| ਮੰਗਲਾਚਰਨ ਗੀਤ ਰਤਨ| ਗਾਵਉ ਸਬ ਮਿਲ ਸਹਿਤ ਜਤਨ|| ||ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ|| ||ਦੋਹਰਾ-ਛੰਦ ||੨|| || ਸ਼੍ਰੀਲ ਗੁਰੁਦੇਵ-ਪ੍ਰਣਤਿ ||੧|| ਪ੍ਰਥਮਹਿ ਸਿਮਰਹੁ ਗੁਰੁ ਚਰਣ ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਹੈਂ ਪਰਨਾਮ| ਜਿਨ ਕੇ ਸਿਮਰਨ ਹੋਯ ਤੇ ਮਿਟਹਿਂ ਸਬਹਿ ਜਗ ਤ੍ਰਾਮ||੧| ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼ਾ ਗੁਰੁ ਸਿਮਰਨ ਕਰੂੰ ਹਰਿ ਸ੍ਵਰੂਪ ਤਿਨਿ ਜਾਨ| ਗੌਰ ਕਥਾ ਕੋ ਤੁਮ ਧਨੀ ਹਮ ਕੰਗਾਲ ਸਮਾਨ||੨| ਸ਼੍ਰੀਬ੍ਰਹ੍ਮ ਮਧ੍ਵ ਚੈਤਨ੍ਯ ਸਮ੍ਪ੍ਰਦਾਯ ਕੋ ਧਾਰ| ਜੋ ਗੁਰੁ ਹੈਂ ਅਰੁ ਹੋਯਗੇੰ ਤਿਨਿ ਪਰਨਾਮ ਹਮਾਰ||੩| ਪੰਗੁ ਗਿਰਿ ਲੰਘ ਜਾਯ ਹੈਂ ਮੂਕ ਬਨੈਂ ਵਾਚਾਲ| ਮੂਰਖ ਕਵਿ ਬਨਿ ਜਾਯ ਹੈਂ ਜਿਸ ਕੇ ਗੁਰੁ ਪ੍ਰਤਿਪਾਲ||੪|| || ਵੈਸ਼੍ਣਵ-ਪ੍ਰਣਤਿ ||੨|| ਦੰਡਉ ਵੈਸ਼੍ਣਵ ਪਦ ਕਮਲ ਜਾਕਉ ਸਿਮਰਨ ਨੀਕ|ਦਰਸਨ ਤੇ ਅਘ ਕੋ ਹਰੇਂ ਤਿਨਿ ਰਜ ਮਾਥੇ ਟੀਕ||੧| || ਸ਼ਡਗੋਸ੍ਵਾਮੀ-ਪ੍ਰਣਤਿ ||੩|| ਰੂਪ ਸਨਾਤਨ ਜੀਵ ਪਦ ਦਾਸ ਭੱਟ ਰਘੁਨਾਥ| ਸ਼੍ਰੀਗੋਪਾਲਹਿ ਸਿਮਰ ਕੇ ਸਬਹਿ ਨਿਵਾਵਹੁਂ ਮਾਥ||੧| ਯਵਨ ਤ੍ਰਾਸਹਿਂ ਲੁਪ੍ਤ ਭਯੋ ਸਬ ਲੀਲਾ ਅਸ੍ਥਾਨ| ਸੋ ਇਨ ਸਬਹਿਂ ਪ੍ਰਕਟ ਕਿਯੋ ਗ੍ਰੰਥ ਰਸਾਮ੍ਰਿਤ ਗਾਨ||੨| || ਇਸ਼੍ਟ-ਪ੍ਰਣਤਿ ||੪|| ਸ਼੍ਰੀਨਿਤਾਇ ਅਰੁ ਜਾਹ੍ਨਵਾ ਜਿਨ ਪਦ ਮੇਰੋ ਸਾਧ| ਭਵ ਤਰਿਹੈਂ ਜਿਨ ਮਿਲਿ ਗਯੋ ਪਾਵਹਿਂ ਪ੍ਰੇਮ ਅਗਾਧ||੧| || ਪੰਚਤਤ੍ਤ੍ਵ-ਪ੍ਰਣਤਿ ||੫|| ਦੰਡਵਉ ਪੰਚਤਤ੍ਤ੍ਵ ਕੋ ਪਾਚਹੁ ਮੇਘ ਸਮਾਨ| ਕੀਰੱਤਨ ਰਸ ਵਰ੍ਸ਼ਣ ਕਰੇਂ ਸਬ ਪੇ ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਿਧਾਨ||੧| ਭਕੱਤਹਿਂ ਰੂਪ ਸ੍ਵਰੂਪ ਤਿਨਿ ਔਰ ਭਕੱਤ ਅਵਤਾਰ| ਭਕੱਤ ਸ੍ਵਯੰ ਤਿਨਿ ਕੀ ਸ਼ਕੱਤਿ ਪੰਚਤਤ੍ਤ੍ਵ ਕੋ ਸਾਰ||੨| || ਸ਼੍ਰੀਤੁਲਸੀ-ਪ੍ਰਣਤਿ ||੬|| ਧਰਯੋ ਜਿਨ ਕੇ ਨਾਮ ਪੇ ਹਰਿ ਨਿਜ ਧਾਮਹਿ ਨਾਮ| ਸੋ ਤੁਲਸੀ ਪਦ ਕਮਲ ਮੇਂ ਬਾਰਮ੍ਬਾਰ ਪ੍ਰਨਾਮ||੧| || ਸ਼੍ਰੀਰਾਧਾਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ-ਪ੍ਰਣਤਿ ||੭|| ਦੰਡਉ ਰਾਧਾ-ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਜੂ ਸਾੰਚੋ ਸਾਹਿਬ ਏਕ| ਰਤਨ ਵੇਦਿ ਪੇ ਸਾਜਿ ਕੇ ਲੀਲਾ ਕਰੈਂ ਅਨੇਕ||੧| || ਸ਼੍ਰੀਸਖੀ-ਪ੍ਰਣਤਿ ||੮|| ਦੰਡਉ ਸਖਿਯਨ ਜੂਥ ਕੋ ਮੰਜਰਿਯਨ ਪਦ ਦ੍ਵੰਦ| ਪਦ ਰਜ ਕਨ ਜਿਸ ਸਿਰ ਪਰੈ ਪਾਵਹਿਂ ਰਸ ਮਕਰੰਦ||੧| || ਸ਼੍ਰੀਨਾਮ-ਪ੍ਰਣਤਿ ||੯||ਪ੍ਰਣਮਹੁ ਨਾਮਹਿਂ ਆਪਕੋ ਕਲਿ ਮੇਂ ਹਰਿ ਅਵਤਾਰ| ਜੋ ਹਰਿ ਸੋ ਹੀ ਆਪ ਹੈਂ ਕਰੈਂ ਜਗਤ ਨਿਸ੍ਤਾਰ ||੧|

|| ਰਾਗ-ਸ਼ਿਵਰੰਜਿਨੀ ||੨|

|| ਪੰਚਤਤ੍ਤ੍ਵ ਨਾਮ ਕੀਰੱਤਨ ||੧੦|| ਸ਼੍ਰੀਚੈਤਨ੍ਯ ਨਿਤ੍ਯਾਨੰਦ ਸ਼੍ਰੀਅਦ੍ਵੈਤ ਚਨ੍ਦ੍ਰ|| ਗਦਾਧਰ ਸ਼੍ਰੀਵਾਸਾਦਿ ਗੌਰ ਭਕੱਤ ਵ੍ਰਿੰਦ||੧| || ਨਿਤਾਇ-ਗੌਰ ਨਾਮ ਕੀਰੱਤਨ ||੧੧| ਨਿਤਾਇ ਨਿਤਾਇ ਨਿਤਾਇ ਨਿਤਾਇ ਨਿਤਾਇ ਨਿਤਾਇ ਨਿਤਾਇ ਹੇ| ਗੌਰ ਗੌਰ ਗੌਰ ਗੌਰ ਗੌਰ ਗੌਰ ਗੌਰ ਹੇ||੧| || ਮਹਾਮੰਤ੍ਰ ||੧੨|| ਹਰੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਹਰੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਹਰੇ ਹਰੇ| ਹਰੇ ਰਾਮ ਹਰੇ ਰਾਮ ਰਾਮ ਰਾਮ ਹਰੇ ਹਰੇ||੧|

|| ਨਿਵੇਦਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ||੨||

|| ਰਾਗ-ਦਰਬਾਰੀ ||੧|

|| ਮਨਮੋਹਨ-ਛੰਦ ||੧|| ਅਵਗੁਨ ਗਨ ਜਬ ਜਾਨ ਪਰਤ | ਨਿਜ ਪਰਛਾਈੰ ਕਰਉ ਨਸਤ || ||ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ|| ||ਦੋਹਰਾ-ਛੰਦ ||੨| ਵੈਸ਼੍ਣਵ ਜਨ ਕੀ ਸੂਚਿ ਮੇਂ ਹਮ ਨ ਪਰੈਂ ਹਮ ਨੀਚ| ਜੈਸੇ ਕਾਗ ਸੁਹਾਯ ਨਾ ਸਬ ਹੰਸਨ ਕੇ ਬੀਚ||੧| ਛੰਦ ਕਾਵ੍ਯ ਰਚਨਾ ਕਠਿਨ ਮਾਤ੍ਰਾ ਬਰਨ ਵਿਧਾਨ| ਸੋ ਉਰ ਮੇਂ ਆਵੇ ਨਹੀਂ ਮੂਰਖ ਹਮ ਕੋ ਜਾਨ||੨| ਏਕਲ ਗੁਨ ਇਨ ਛੰਦ ਮੇਂ ਗੌਰ-ਨਿਤਾਈ ਨਾਮ| ਪਦ-ਪਦ ਕੇ ਪਗ-ਪਗ ਸਜੇ ਭਕੱਤਨ ਕੋ ਸੁਖਧਾਮ||੩| ਨਿਤ੍ਯਾਨੰਦ ਪ੍ਰਤਾਪ ਤੇ ਹਮ ਚਾਲੀਸ ਬਖਾਨ| ਲਕ੍ਸ਼ ਕੋਟਿ ਹਮ ਤੇ ਅਧਿਕ ਹੈਂ ਕਵਿਭਕੱਤ ਸੁਜਾਨ||੪|

|| ਪ੍ਰਯੋਜਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ||੩||

|| ਰਾਗ ਮਾਲਕੋੰਸ ||੧|

|| ਮਧੁਭਾਰ-ਛੰਦ ||੧|| ਗੂੜ੍ਹ ਇਕ ਕਾਜ | ਸ਼ਬਦ ਲੈ ਸਾਜ | ਛੁਪੇ ਨਟ ਰਾਜ | ਚੀਨ੍ਹ ਸੁਸਮਾਜ || ||ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ|| ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਅਵਤਾਰ| ਚੀਨ੍ਹ ਜਗ ਸਾਰ| ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਬਲਰਾਮ| ਸੁਨੈਂ ਸਬ ਨਾਮ||੧| ਵੇਦ ਪਰਮਾਨ| ਕਰੈਂ ਗੁਨਗਾਨ| ਸੁਨੈਂ ਸਬ ਲੋਕ| ਭਜੈੰ ਤਜ ਸੋਕ||੨| ਗੌਰ ਭਗਵਾਨ| ਕ੍ਰਿਪਾ ਪਰਵਾਨ| ਨਾਮ ਪਰਚਾਰ|ਛੰਨ ਅਵਤਾਰ||੩| ਸਬੈ ਗੁਨ ਖਾਨ| ਕੋਉ ਨਹਿ ਜਾਨ| ਚੀਨ੍ਹ ਨਹਿ ਲੋਕ| ਰਿਦੈ ਬਰ ਸੋਕ||੪| ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਪਦ ਦਾਸ| ਕਰੈ ਪਰਕਾਸ| ਸੋਕਹਿਂ ਨਿਵਾਰ| ਗ੍ਰੰਥ ਪ੍ਰਕਟਾਰ||੫|

|| ਨਿਰੂਪਣ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ||੪||

|| ਰਾਗ ਦੇਸ ||੧|

|| ਕੁੰਡਲਿਯਾ-ਛੰਦ ||੧| ਬ੍ਰਜ ਅਵਧੀ ਰਚਨਾ ਕਰੀ ਟੀਕਾ ਸਰਲ ਬਨਾਯ| ਬ੍ਰਿਹਦ ਗ੍ਰੰਥ ਨਾਹੀ ਕਿਯੋ ਸਬ ਜਨ ਸੁਖਹਿਂ ਬੁਝਾਯ||੧|||ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ||  ਸਬ ਜਨ ਸੁਖਹਿਂ ਬੁਝਾਯ ਗੌਰ ਜੂ ਕੋ ਆਰਾਧੇਂ| ਪੰਚਤਤ੍ਤ੍ਵ ਕੋ ਜਾਨ ਪ੍ਰੇਮ ਸੇ ਸੇਵੇਂ ਸਾਧੇਂ||੨| ਕਲਿ ਮਹਿ ਜੋ ਨਾ ਚੀਨ੍ਹ ਗੌਰ ਰਸ ਕੋ ਨੌ ਨਵਧੀ| ਤਿਨਿ ਕਾਰਨ ਰਚ ਦੀਨ੍ਹ ਕਥਾ ਹਿਂਦੀ ਬ੍ਰਜ ਅਵਧੀ||੩|

|| ਰਾਗ ਦੇਸ ||੨|

|| ਦੋਹਰਾ-ਛੰਦ ||੨|| ਦ੍ਵਾਦਸ ਛੰਦ ਪ੍ਰਕਾਸ ਹੈਂ ਗ੍ਰੰਥਹਿਂ ਖੰਡ ਵਿਧਾਨ| ਪੰਚਤਤ੍ਤ੍ਵ ਪਰਕਾਸਿਹੈਂ ਦ੍ਵਾਦਸ ਸੂਰ੍ਯ ਸਮਾਨ||੧| ||ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ|| || ਰੋਲਾ-ਛੰਦ |੩|| ਸੂਰਜ ਕੋ ਪਰਕਾਸ ਸਬੈ ਲੋਕਨ ਹਿਤ ਕੋ ਹੈ| ਏਕਸ ਸਬ ਕੋ ਦੇਤ ਭੇਦ ਨਾਹੀਂ ਕਿਛੁ ਕੋ ਹੈ||੧| ਤੈਸੇ ਹੀ ਯਹ ਗ੍ਰੰਥ ਸਬੈ ਸੁਭ ਚਿੰਤਨ ਸਾਧੇ| ਗੌਰ ਪ੍ਰੇਮ ਕੋ ਦੇਤ ਕਟੈੰ ਮਾਯਾ ਕੇ ਬਾਧੇ||੨|

|| ਸਮਰ੍ਪਣ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ||੫||

|| ਰਾਗ ਦਰਬਾਰੀ ||੧|

|| ਦੋਹਰਾ-ਛੰਦ ||੧| ਹਰਿ ਪਦ ਤੇ ਗੰਗਾ ਭਯੋ ਤਿਸ ਜਲ ਪੁਨਿ ਅਭਿਸੇਕ| ਜੋ ਸੰਤਨਿ ਮੁਖ ਹਮ ਸੁਨੌ ਨਿਜ ਮਤਿ ਕਰਯੋ ਲੇਖ||੧| ਸੋਹਿ ਗ੍ਰੰਥ ਅਰਪਨ ਕਰੂੰ ਵੈਸ਼੍ਣਵ ਕਰ-ਕਮਲਾਰ| ਯਹੀ ਆਸ ਹਰਿਗੌਰ ਜਸ ਫੈਲੇ ਸਬ ਸੰਸਾਰ||੨|

|| ਗੌਰਾੰਗ ਚਾਲੀਸਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ||੬||

|| ਰਾਗ ਰਾਗੇਸ਼੍ਰੀ ||੧|

|| ਰੋਲਾ-ਛੰਦ ||੧|  ਪਰਥਮ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਬਖਾਨ ਸਦਾ ਗੌਰਾੰਗ ਕਹਾਯੇਂ| ਭਕੱਤ ਰੂਪ ਭਗਵਾਨ ਛੰਨ ਅਵਤਾਰ ਕਹਾਯੇਂ||੧| ||ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ|| || ਚੌਪਾਈ-ਛੰਦ ||੨| ਜਯ ਜਯ ਗੌਰ ਪ੍ਰੇਮ ਅਵਤਾਰੀ| ਜਯ ਜਯ ਕੀਰੱਤਨ ਨਾਮ ਬਿਹਾਰੀ||੧| ਜਯ ਜਯ ਗੌਰਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਪਰ-ਈਸ਼੍ਵਰ| ਜਯ ਜਯ ਰਸਿਕਨਿ ਕੋ ਆਧੀਸ਼੍ਵਰ||੨| ਜਯ ਜਯ ਜਯ ਅਵਤਾਰਿਨ ਆਕਰ| ਉਨੱਤੋਜ੍ਵੱਲ ਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰਦਾਕਰ||੩| ਬਹੁ ਕਾਰਨ ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰਕਟ ਭਯਹੁ ਹੈਂ| ਚਾਰ ਬਹਿਰ ਯਹ ਸੰਤ ਕਹਹੁ ਹੈਂ||੪| ਪ੍ਰਥਮ ਬਾਹ੍ਯ ਕਾਰਨ ਬਤਲਾਵੇਂ| ਸੋ ਸਬ ਵੈਸ਼੍ਣਵ ਵੇਦ ਸੁਨਾਵੇਂ||੫| ਚਾਰ ਯੁਗਨ ਕੇ ਭਿੰਨ ਧਰਮ ਹੈਂ| ਸੋ ਯੁਗ ਮਹਿ ਸੋ ਧਰਮ ਪਰਮ ਹੈਂ||੬| ਸਤ ਤਰਹੀਂ ਹਰਿ ਧ੍ਯਾਨ ਪ੍ਰਭਾਊ| ਤ੍ਰੇਤਾ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਯੱਗ੍ਯ ਕਰਾਊ||੭| ਦ੍ਵਾਪਰ ਮੰਦਿਰ ਅਰ੍ਚਨ ਕਰਹੀਂ| ਕਲਿਹਿਂ ਨਾਮ ਕੀਰੱਤਨ ਸੋਂ ਤਰਹੀਂ||੮| ਕਲਿਹਿਂ ਧਰ੍ਮ ਸੰਸ੍ਥਾਪਨ ਕਰਿਹੈਂ| ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਗੌਰ ਸੁੰਦਰ ਬਨ ਪਰਿਹੈਂ||੯| ਦੂਸਰ ਪ੍ਰਭੁ ਅਦ੍ਵੈਤ ਪੁਕਾਰੇ| ਤੀਸਰ ਨਿਜ ਪ੍ਰਣ ਸਤ ਕਰਿਵਾਰੇ||੧੦| ਚੌਥਾ ਅਬ ਹਮ ਕਾਰਨ ਕਹਿਹੈਂ| ਸੁਨ ਸਬ ਸਜ੍ਜਨ ਚਿੱਤ ਲਗਹਿ ਹੈਂ||੧੧| ਦ੍ਵਾਪਰ ਸਹ ਪਰਿਕਰ ਪ੍ਰਭੁ ਆਵਹਿਂ| ਲੀਲਾ ਅੰਤਰੰਗ ਪ੍ਰਕਟਾਵਹਿਂ||੧੨| ਸੋ ਸਬ ਹੀ ਕੇ ਚਿੱਤ ਨ ਆਵਹਿਂ| ਸ਼੍ਰੀ-ਬਿਰਿੰਚਿ-ਸ਼ਿਵ ਪਾਰ ਨ ਪਾਵਹਿਂ||੧੩| ਸੋ ਕਾਰਨ ਬ੍ਰਜਭਾਵ ਅਭਾਵਾ| ਸਰ੍ਵ ਪ੍ਰਬੇਸ ਮਿਲਹਿਂ ਨਹਿਂ ਪਾਵਾ||੧੪|ਸੋ ਹਿ ਪ੍ਰਬੇਸ ਸੁਗਮ ਕਰਵਾਵਹਿਂ| ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਗੌਰਸੁੰਦਰ ਬਨਿ ਆਵਹਿਂ||੧੫| ਜੋ ਬ੍ਰਜ ਪ੍ਰੇਮ ਆਚ੍ਛਾਦਿਤ ਰਹਹੁ| ਸਬੈ ਜਗ ਤਿਸ ਸੋਂ ਵਨ੍ਯਾ ਕਰਹੁ||੧੬| ਅੰਤਰੰਗ ਕਾਰਨ ਤਿਸ ਤੀਨਾ| ਸਬ ਵੈਸ਼੍ਣਵ ਹ੍ਰਦਯਨ੍ਤਰ ਚੀਨਾ||੧੭| ਸਬ ਅਵਤਾਰ ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਅਵਤਾਰਾ| ਤਿਸ ਮਹਿ ਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰਕਾਸ ਅਪਾਰਾ||੧੮|ਤਿਸ ਮਹਿ ਬ੍ਰਜ ਲੀਲਾ ਅਤਿ ਨ੍ਯਾਰੀ| ਤਿਸ ਪੁਨਿ ਸ਼੍ਰੀਜੂ ਸਖਿਯਨ ਪ੍ਯਾਰੀ||੧੯| ਪ੍ਰਥਮਹੁ ਕਾਰਨ ਅਬ ਹਮ ਕਹਿਹੋਂ| ਬਰਨਨ ਕੋ ਤਿਨਿ ਕਿਰਪਾ ਚਹਿਹੋਂ||੨੦| ਸ਼੍ਰੀ ਰਾਧਾ ਕੋ ਪ੍ਰਣਯ ਅਪਾਰਾ| ਤਿਸ ਕੋ ਮਹਿਮਾ ਅਪਰਮ੍ਪਾਰਾ||੨੧| ਤਿਸ ਕੋ ਚੀਨ੍ਹ ਹੇਤੁ ਮਨ ਮਾਹੀਂ| ਸ਼੍ਰੀਹਰਿ ਗੌਰਦੇਵ ਬਨਿ ਜਾਹੀਂ||੨੨| ਦੂਸਰ ਕਾਰਨ ਅਬ ਹਮ ਬਰਨੌ| ਤਿਸ ਬਰਨਨਿ ਕੋ ਗਹਿ ਤਿਨ ਸਰਨੌ||੨੩| ਸ਼੍ਰੀ ਜੂ ਜੇ ਗੁਨ ਪਾਨ ਕਰਹਿ ਹੈਂ| ਸੋ ਗੁਨ ਕੋ ਕੇ ਰਸਨ ਪਰਹਿ ਹੈਂ||੨੪| ਤਿਨ ਗੁਨਗਨ ਉਰ ਜਾਨਹਿਂ ਭਾਵੇ| ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਗੌਰਸੁੰਦਰ ਬਨਿ ਆਵੇ||੨੫| ਤੀਸਰ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਨ ਪਾਨ ਕਰਹਿਹੈਂ| ਤਬ ਕੈਸੋ ਅਨੰਦ ਮਨ ਲਹਿਹੈਂ||੨੬| ਸੋ ਅਨੰਦ ਹਰਿ ਸਦਾ ਤਕਹਿ ਹੈਂ| ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਰੂਪ ਨਹਿ ਪਾਨ ਸਕਹਿ ਹੈਂ||੨੭| ਕ੍ਯੋੰਕੀ ਪ੍ਰੇਮ ਵਿਸ਼ਯ ਹਰਿ ਰਾਯੇ| ਆਸ਼੍ਰਯ ਸ਼੍ਰੀ ਜੂ ਅੰਤਰਿ ਮਾਯੇ||੨੮| ਸ਼੍ਰੀ ਕਉ ਬਰਨ-ਭਾਵ-ਮਨ ਲਹਿਹੈਂ| ਨਿਜ ਪਰਿਕਰ ਸਹ ਪਾਨ ਕਰਹਿਹੈਂ||੨੯| ਸੋ ਰਸ ਹਰਿਜੂ ਪਾਨ ਕਰਯ ਹੈਂ| ਤਾਤੇ ਸ਼੍ਯਾਮ ਗੌਰ ਬਨਿ ਜਯ ਹੈਂ||੩੦| ਹਰਿ ਕਲਿ ਛੰਨ ਰੂਪ ਅਵਤਰਿ ਹੈਂ| ਤਿਸਤੇ ‘ਤ੍ਰਿਯੁਗ’ ਭਾਗਵਤ ਕਰਿ ਹੈਂ||੩੧| ਬੰਗ ਮਹਿ ਨਵਦ੍ਵੀਪ ਸੁਧਾਮਾ| ਤਾ ਮਹਿ ਪ੍ਰਕਟ ਗੌਰ ਗੁਨ ਧਾਮਾ||੩੨| ਸਦਾ ਸਦਾ ਨਾਮਹਿ ਰਸ ਬਰਜੈ| ਤਾਲ ਮਦੰਗ ਮੇਘ ਸੋਂ ਗਰਜੈ||੩੩| ਮ੍ਲੇਚ੍ਛ ਯਵਨ ਚੰਡਾਲ ਪਤਿਤ ਜੋ| ਸਬ ਪਾਵੈਂ ਹਰਿਪ੍ਰੇਮ ਰਤਨ ਸੋ||੩੪| ਪੁਨਹਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਨ੍ਯਾਸ ਕੋ ਲਯਹੈਂ| ਜਗਨੱਨਾਥ ਪੁਰਿ ਹਰਿ ਜੂ ਅਯਹੈਂ||੩੫| ਕੀਰੱਤਨ ਕਰਹੀਂ ਨ੍ਰਿਤਯ ਨਿਰੰਤਰ| ਕੰਪ-ਸ੍ਵੇਦ-ਅਸ਼੍ਰਹੁ ਦ੍ਰਿਗ  ਅੰਤਰ||੩੬| ਐਸੋ ਪੂਰ੍ਵ ਪ੍ਰੇਮ ਨਹਿ ਗੋਚਰ| ਜੈਸੋ ਦਇਹੁ ਗੌਰ ਕਿਰਪਾ ਕਰ||੩੭| ਗੌਰ ਕਥਾ ਸੁਨਹੂ ਹੇ ਭਾਈ| ਪਸੁ-ਖਗ-ਬ੍ਰਿਚ੍ਛ ਗਲਿਤ ਉਰ ਜਾਈ||੩੮| ਗੌਰਹਿ ਗੀਤ ਗੌਰ ਗੁਨ ਗਾਨਾ| ਗੌਰ ਗੌਰ ਗਾਵਹੁ ਗੁਨ ਗਾਨਾ||੩੯| ਗੌਰ ਕਥਾ ਦੈ ਪ੍ਰੇਮ ਅਪਾਰੀ| ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਜਇਹੋਂ ਬਲਿਹਾਰੀ||੪੦|

|| ਰਾਗ ਦਰਬਾਰੀ ||੨|

|| ਮਨਹਰਣ ਘਨਾਕ੍ਸ਼ਰੀ ਛੰਦ ||੩| ਐਸੋ ਕੋਨੋ ਜੀਵ ਗੌਰ ਕਥਾ ਸੁਨਿ ਰੋਵੈ ਨਾਹੀਂ ਰੋਵੈ ਨ ਖਗਾਨ ਉਰੈ ਕੋਨੋ ਆਸਮਾਨ ਹੈ| ਹਾਯ ਸਖਾ ਮੇਰੋ ਹਿਯੋ ਬਰ ਹੀ ਕਠੋਰ ਨ ਤੇ ਕਥਾ ਸੁਨੈ ਗਰੈ ਨਾਹੀਂ ਐਸੋ ਕੋ ਪਾਹਾਨ ਹੈ||੧| ਗੌਰਾੰਗ ਚਾਲੀਸਾ ਯਹ ਗੌਰ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਯੁਕ੍ਤ ਭਈ ‘ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣਦਾਸ’ ਗੌਰ ਕਰੇਂ ਬ੍ਰਜਪ੍ਰੇਮ ਦਾਨ ਹੈ| ਪਰਮ ਪੁਰੁਸਾਰਥ ਤਾਤੇ ਲਘੁ ਚਾਰ ਅਰ੍ਥ ਐਸੋ ਗੁਰੁਤਮ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਕੋ ਯੇ ਮਹਾਗਾਨ ਹੈ||੨|

|| ਨਿਤ੍ਯਾਨੰਦ ਚਾਲੀਸਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ||੭|

|| ਰਾਗ ਯਮਨ ||੧|

|| ਰੋਲਾ-ਛੰਦ ||੧| ਦੂਸਰ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਬਖਾਨ ਕਹਾਯੇਂ ਨਿਤ੍ਯਾਨੰਦਾ|   ਭਕੱਤ ਸ੍ਵਰੂਪਹਿ ਜਾਨ ਸਦਾ ਹੈਂ ਪਰਮਾਨੰਦਾ||੧| ||ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ|| || ਚੌਪਾਈ-ਛੰਦ ||੨| ਜਯ ਬਲਰਾਮ ਅਭਿੰਨ ਨਿਤਾਈ| ਜਯ ਜਾਹ੍ਨਵਾ ਪਤਿਹਿਂ ਪ੍ਰਭੁਰਾਈ||੧| ਜਯ ਜਯ ਸੇਵਕ-ਵਿਗ੍ਰਹ ਰੂਪਾ| ਸੇਵ੍ਯ-ਗੌਰ ਕੋ ਦਾਸ ਅਨੂਪਾ||੨| ਜਯ ਜਯ ਨਿਤ੍ਯ ਗੌਰ ਕਉ ਸੰਗੀ| ਸੇਵਹਿਂ ਗੌਰਹੁ ਨਾਨਾ ਰੰਗੀ||੩| ਗੌਰ-ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਅਵਤਾਰਿਨ ਆਕਰ| ਆਦਿ ਪੁਰੁਸ ਵਿਸ੍ਤਾਰ ਪ੍ਰਭਾਕਰ||੪| 'ਸ੍ਵਯੰ-ਰੂਪ' –ਅਸਿ ਬੇਦ ਬਖਾਨੇ| ਸੋਹਿ ਅਭਿੰਨ 'ਸ੍ਵਾੰਸ਼' ਉਪਜਾਨੇ||੫| ਪ੍ਰਥਮ  ਅਭਿੰਨ ਰੂਪ ਬਲਰਾਮਹਿ| ਸੇਵਕ-ਸੇਵ੍ਯ– ਏਕ ਭਗਵਾਨਹਿ||੬| ਨਾਮ-ਰੂਪ ਕੋ ਭੇਦ ਦ੍ਵਿਰੂਪਾ| ਅਨ੍ਯਥਾ ਏਕ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਅਨੂਪਾ||੭| ਰੂਪ ਵਿਖੰਡਿਤ ਕਬਹੁ ਨ ਹ੍ਵੈ ਹੈਂ| ਸਚ੍ਚਿਦਾਨੰਦ– ਬੇਦ ਕਹੈ ਹੈਂ||੮| ਨਿਤ੍ਯਾਨੰਦ ਵਿਵਿਧ ਕਰ ਰੂਪਾ| ਪ੍ਰਕਟਹਿਂ ਰੂਪ ਅਨੰਤ ਅਨੂਪਾ||੯| ਧਾਮ ਸਿੰਹਾਸਨ ਪਦ ਕਉ ਚੌਕੀ| ਮੁਕੁਟ ਬ੍ਰਿਚ੍ਛ ਉਪਕਰਨ ਅਲੌਕੀ||੧੦| ਸੋਹਿ ਰਾਮ ਨਿਜ ਰੂਪ ਕੁ ਲੇਵਹਿਂ| ਸੋਹਿ ਰਾਮ ਪ੍ਰਭੁ ਜੂ ਕੈ ਸੇਵਹਿਂ||੧੧| ਸੋਹਿ ਪ੍ਰਥਮ ਚਤੁਰ੍ਵ੍ਯੂਹ ਰੂਪਾ| ਕਰੈਂ ਵਿਸ੍ਤਾਰ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਰੂਪਾ||੧੨| ਪੁਨਿ ਹਰਿ ਕੋਟਿ ਚਤੁਰ੍ਭੁਜ ਰੂਪਾ| ਸਜਹਿਂ ਬੈਕੁੰਠ ਦਿਵ੍ਯ ਅਨੂਪਾ||੧੩| ਦ੍ਵਿਤੀਯ ਚਤੁਰ੍ਵ੍ਯੂਹ ਸੋ ਲੇਵਹਿਂ| ਸਬਹਿ ਰੂਪ ਤੇ ਹਰਿ ਕੇ ਸੇਵਹਿਂ||੧੪| ਤਿਨਿ ਤੇ ਪ੍ਰਥਮ ਪੁਰੁਸ ਅਵਤਾਰਾ| ਕਾਰਨ ਜਲਨਿਧਿ ਕੀਨ੍ਹ ਪਸਾਰਾ||੧੫| ਕੋਟਿ ਕੋਟਿ ਬ੍ਰਹ੍ਮਾਣ੍ਡ ਅਪਾਰਾ| ਸੋਹੀ ਰੋਮ ਛਿਦ੍ਰ ਉਪਜਾਰਾ||੧੬| ਦੂਸਰ ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਅਣ੍ਡ ਕੇ ਭੀਤਰ| ਗਰ੍ਭੋਦਕ ਨਿਧਿ ਸ਼ਯਨ ਨਿਰੰਤਰ||੧੭| ਤਿਨਿ ਤੇ ਪ੍ਰਥਮ ਜੀਵ ਉਪਜਹਿਹੈਂ| ਤਿਨਿ ਹਿ 'ਬਿਰੰਚਿ'– ਬੇਦ ਅਸਿ ਕਹਿਹੈਂ||੧੮| ਤੀਸਰ ਪੁਰੁਸ ਸਬੈ ਘਟ ਭੀਤਰ| ਕ੍ਸ਼ੀਰੋਦਕ ਨਿਧਿ ਸ਼ਯਨ ਨਿਰੰਤਰ||੧੯| ਜਬ ਜਬ ਹਰਿ ਜੂ ਲੈੰ ਅਵਤਾਰਾ| ਤਬ ਤਬ ਸੇਵਕ ਰੂਪ ਤੋਹਾਰਾ||੨੦| ਤ੍ਰੇਤਾ ਰਾਮ ਰੂਪ ਅਵਤਾਰਾ| ਅਨੁਜ ਭ੍ਰਾਤ ਕੋ ਰੂਪ ਉਪਾਰਾ||੨੧| ਦ੍ਵਾਪਰ ਪ੍ਰਕਟਹਿ ਨਿਜ ਭਗਵਾਨਾ| ਸਖਾ-ਭ੍ਰਾਤ ਕੋ ਰੂਪ ਉਪਾਨਾ||੨੨| ਕਲਿਜੁਗ ਪ੍ਰਥਮ ਚਰਣ ਜਬ ਪਾਵਹਿਂ| ਸੋ ਹੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਗੌਰ ਬਨਿ ਆਵਹਿਂ||੨੩| ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਅਵਤਾਰ ਗੌਰ ਨ ਭਾਈ| ਏਕਹੁ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਜਾਨਿਹੋਂ ਤਾਈ||੨੪| ਸ਼੍ਰੀ ਕੋ ਭਾਵਾਸ੍ਵਾਦਨ ਹੇਤੂ| ਨਾਮਹਿਂ ਕੀਰੱਤਨ ਵਿਤਰਣ ਹੇਤੂ||੨੫| ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣਹੁ ਧਰੈਂ ਗੌਰ ਅਵਤਾਰਾ| ਬੰਗ ਮਹਿ ਨਵਦ੍ਵੀਪ ਪਧਾਰਾ||੨੬| ਤਬਹੀਂ ਰਾਮ ਨਿਤਾਈ ਰੂਪਾ| 'ਏਕਚਕ੍ਰ' ਪ੍ਰਕਟਹਹਿਂ ਅਨੂਪਾ||੨੭| ਤਾਲ-ਮ੍ਰਿਦੰਗ-ਝਾੰਝ ਬਜਵਾਨਾ| ਲੀਲਾ ਕੇ ਉਪਯੋਗੀ ਨਾਨਾ||੨੮| ਨਿਤ੍ਯਾਨੰਦ ਸਬਹਿ ਕਉ ਸਾਹਿਬ| ਲੀਲਾ ਹੇਤੁ ਰੂਪ ਲੈ ਆਹਿਬ||੨੯| ਸ਼ਕੱਤਿਹ੍ ਸ਼ਕੱਤਿਮਤੋਰ ਅਭੇਦਾ| ਕਹਹਿਂ ਸੁਨਹਿਂ ਅਸਿ ਸੰਤਨ ਵੇਦਾ||੩੦| ਤਿਨਿ ਕੀ ਸ਼ਕੱਤਿ ਅਨੰਗ-ਮੰਜਰੀ| ਰਾਸ ਕੇਲਿ ਮੇਂ ਰਾਸ ਸਹਚਰੀ||੩੧| ਤਿਨਿ ਕੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਬਿਨਹੁ ਹੇ ਭਾਈ| ਰਾਧਾ-ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਮਿਲਹੁ ਕੇ ਨਾਈ||੩੨| ਨਾਮੀ ਨਾਮ ਭੇਦ ਕਿਛੁ ਨਾਹੀਂ| ਗੌਰ-ਨਿਤਾਇ ਜਾਨਿਹੋਂ ਤਾਹੀਂ||੩੩| ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਨਾਮ ਅਪਰਾਧ ਵਿਚਾਰੇ| ਗੌਰ-ਨਿਤਾਇ ਨਾਮ ਸਬ ਤਾਰੇ||੩੪| ਜਦ੍ਦਪਿ ਗੌਰ ਮਹਾ ਕਿਰਪਾਲਾ| ਸਬ ਕੋ ਪ੍ਰੇਮ ਦੇਹਿਂ ਸਬ ਕਾਲਾ||੩੫| ਜਿਨਕੋ ਗੌਰ ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਾ ਮਿਲਿਹੈਂ| ਤਾਹਿ ਨਿਤਾਇ ਪ੍ਰੇਮਰਸ ਦਿਲਿਹੈਂ||੩੬| ਸੋ ਸਾਹਿਬ ਸਬਹਿਂ ਤੇ ਕ੍ਰਿਪਾਲਾ|ਤਾਰਹਿਂ ਮ੍ਲੇਚ੍ਛ ਯਵਨ ਵਿਕਰਾਲਾ||੩੭| ਨਿਤ੍ਯਾਨੰਦ ਐਸਹਹੁ ਸਾਹਿਬ| ਸੇਵਕ-ਸੇਵ੍ਯ ਰੂਪ ਧਰਿ ਆਹਿਬ||੩੮| ਸੇਵਕ ਰੂਪੇ ਹਰਿ ਜੂ ਸੇਵਹਿਂ| ਤਿਨਿ ਕਹੁ ਜੀਵ ਸੇਵ੍ਯ ਕਰ ਸੇਵਹਿਂ||੩੯| ਮਮ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਗੌਰ ਦਾਸ ਹੈਂ|ਦਾਸ ਰਿਦੈ ਬਸ ਯਹਹਿ ਆਸ ਹੈਂ||੪੦|

|| ਰਾਗ ਦਰਬਾਰੀ ||੨||

|| ਮਨਹਰਣ ਘਨਾਕ੍ਸ਼ਰੀ ਛੰਦ ||੧|| ਜਗਾਇ ਮਧਾਇ ਤੋਪੇ ਮਟੁਕਿ ਲੈ ਮਾਰਿ ਦਇ ਸੋਂ ਕੋ ਤੁਮਿ ਤਾਰਿ ਦਿਯੋ ਗੌਰ ਪ੍ਰੇਮ ਦਾਨ ਹੈ| ਮੋ ਸੋ ਖਲ ਕਾਮੀ ਕਾਹੇ ਭਵ ਮਾੰਹੀ ਛਾਙਿ ਦਇ ਮੋ ਸੋ ਤਰੈ ਗੌਰ ਜਸ ਗਾਵੈਗੋ ਜਹਾਨ ਹੈ||੧|ਚਾਲੀਸਾ ਨਿਤਾਇ ਕੋ ਯੇ ਅਤਿ ਅਦਭੁਤ ਭਈ ‘ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣਦਾਸ’ ਨਿਤ ਪਾਠ ਕਰੇਂ ਭਾਗ੍ਯਵਾਨ ਹੈਂ| ਮਹਾਨਾਮ ਮਹਾਬਲ ਮਹਾਪ੍ਰੇਮ ਮਹੋਜ੍ਜ੍ਵਲ ਮਹਾਕ੍ਰਿਪਾ ਮਹਾਕਰੇਂ ਮਹਿਮਾ ਮਹਾਨ ਹੈਂ||੨|

|| ਅਦ੍ਵੈਤ ਚਾਲੀਸਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ||੮||

|| ਰਾਗ ਜਨਸਮ੍ਮੋਹਿਨੀ ||੧|

|| ਰੋਲਾ-ਛੰਦ ||੧| ਤੀਸਰ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਬਖਾਨ ਸਦਾ ਅਦ੍ਵੈਤ ਕਹਾਯੇਂ| ਜਾਨ ਭਕੱਤ-ਅਵਤਾਰ ਭਕੱਤ ਸਬ ਮਹਿਮਾ ਗਾਯੇਂ||੧| ||ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ|| || ਚੌਪਾਈ-ਛੰਦ ||੨| ਜਯ ਜਯ ਜਯ ਅਦ੍ਵੈਤ ਮਹੇਸ਼੍ਵਰ| ਸੁਤ ਕੁਬੇਰ ਨਾਭਾ ਜਗਦੀਸ਼੍ਵਰ||੧| ਜਯ ਜਯ ਜਯ ਹਰਿ-ਹਰ ਅਵਤਾਰਾ| ਸਬ ਦਸ ਦਿਸਹੁ ਸੁਭਕੱਤਿ ਪ੍ਰਸਾਰਾ||੨| ਜਯ ਜਯ ਗੌਰ ਪ੍ਰਕਟ ਕਾਰਨ ਕੋ| ਜਯ ਜਯ ਕਲਿਜਨ ਨਿਸ੍ਤਾਰਨ ਕੋ||੩| ਜਯ ਸ਼੍ਰੀਸੀਤਾ ਪਤਿ ਗੋਸਾਈਂ| ਤਿਨਿ ਕਿਰਪਾ ਮਿਲਹੈਂ ਹਰਿ ਸਾਈਂ||੪| ਤਿਨਿ ਸ਼੍ਰੀ ਹਰਿ-ਸ਼ਿਵ ਭਿੰਨ ਨ ਜਾਨੌ| ਸੋ ‘ਅਦ੍ਵੈਤ’ ਨਾਮ ਜਗ ਜਾਨੌ||੫| ਨਿਜ ਆਚਰਨ ਭਕੱਤਿ ਸਿਖਲਾਵਹਿਂ| ਸੋ ‘ਆਚਾਰ੍ਯ’ ਨਾਮ ਸਬ ਗਾਵਹਿਂ||੬| ਕਲਿ ਕੋ ਪ੍ਰਥਮ ਚਰਨ ਜਬ ਕਾਲਾ| ਜਗ ਬਿਸਰੋ ਹਰਿਨਾਮ ਰਸਾਲਾ||੭| ਚਤੁਰ੍ਚਰਨ ਲਚ੍ਛਨ ਦਿਸਿ ਦਿਸਹੂ| ਸਬ ਜਗ ਕੋ ਹਰਿਮਾਯਾ ਗ੍ਰਸਹੂ||੮| ਤਬ ਕੀਨ੍ਹੋ ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰਨ ਮਨ ਮਾਹੀਂ| ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣਹਿ ਪ੍ਰਕਟ ਕਰਉ ਜਗ ਮਾਹੀਂ||੯| ਹਰਿ ਲੈੰ ਗੌਰ ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਅਵਤਾਰਾ| ਸ਼੍ਰੀਹਰਿਨਾਮ ਰਸਹਿਂ ਪਰਸਾਰਾ||੧੦| ਪ੍ਰਭੁ ਤੁਲਸੀ ਗੰਗਾ ਜਲ ਲੈਹੈਂ| ਸਾਲਿਗ੍ਰਾਮ ਸੇਵਾਵ੍ਰਤ ਲੈਹੈਂ||੧੧| ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਹਰਿ ਸਾਹਿਬ ਮੋਰੇ| ਆਵਉ ਹਰਿ ਸਨਾਥ ਕਰਿ ਜੋਰੇ||੧੨| ਸੋਹਿ ਸਬਦ ਉਚ੍ਚਾਰ ਕਰਹਿ ਹੈਂ| ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਅਣ੍ਡ ਕੋ ਭੇਦ ਪਰਹਿ ਹੈਂ||੧੩| ਭੇਦ ਗਯੋ ਬੈਕੁਣ੍ਠ ਅਨੰਤਾ| ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਸੁਨਹਿਂ ਗੋਲੋਕ ਸੁਕੰਤਾ||੧੪| ਤਿਸ ਬਾਣੀ ਕੋ ਸਾਚਿ ਕਰਨ ਕੋ|ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਗੌਰ ਬਨਿ ਅਯਹਿਂ ਧਰਨ ਕੋ||੧੫| ‘ਵਿਸ਼੍ਵਰੂਪ’ ਹਰਿਜੂ ਕੋ ਭ੍ਰਾਤਾ| ਆਚਾਰਜ ਸੰਗ ਹਰਿ ਗੁਨ ਗਾਤਾ||੧੬|ਨਿਸ ਦਿਨ ਗੌਰ ਮਹਾਪ੍ਰਭੁ ਅਯਹੈਂ| ਭ੍ਰਾਤਾ ਭੋਜਨ ਹੇਤੁ ਬੁਲਯਹੈਂ||੧੭| ਪ੍ਰਭੁ ਹਰਿ ਜੂ ਕੋ ਦੇਖ ਪਰਹਿ ਹੈਂ| ਯਹ ਬਿਚਾਰ ਮਨ ਮਾਹਿ ਕਰਹਿ ਹੈਂ||੧੮| ਜਬ ਹਮ ਸੋਕੋ ਦਰਸਨ ਕਰਿਹੈਂ| ਮਮ ਹਿਯ ਕੋ ਅਤਿ ਮੋਹਿਤ ਕਰਿਹੈਂ||੧੯|ਗੌਰਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮੰਦ ਮੁਸ੍ਕਾਨੇ| ਮਨ ਬਿਚਾਰ ਕਰਿਹੈਂ ਗੁਨ ਖਾਨੇ||੨੦| ਤੋਰ ਨਿਮੰਤ੍ਰਣ ਧਾਵਤ ਅਯਹੋਂ| ਸੋ ਤੁਮ ਕਾਹੇ ਬੂਝ ਨ ਪਯਹੋਂ||੨੧| ਏਕਹੁ ਸਮਯ ਗੌਰ ਹਰਿਰਾਯੇ| ਸਪ੍ਤ ਪ੍ਰਹਰ ਭਾਵਨ ਪ੍ਰਕਟਾਯੇ||੨੨| ਸਬ ਭਕੱਤਨ ਕੋ ਨਿਜ ਅਵਤਾਰਾ| ਦਰਸਨ ਦੈਹੈਂ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਕਾਰਾ||੨੩| ਸੋ ਆਚਾਰ੍ਯ ਦਿਖਾਵਨ ਹੇਤੂ| ਕਹੁ ਰਾਮਾਇ ਬੁਲਾਵਨ ਹੇਤੂ||੨੪| ਸੋ ਸੁਨਿਹੇੰ ਸੁਧਿ ਦਾਸਹਿਂ ਦ੍ਵਾਰਾ| ਲੁਕਿਹੈਂ ਜਾਯ ਨੰਦ ਕੇ ਦ੍ਵਾਰਾ||੨੫| ਤਿਨਿ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰਭੁ ਯਹ ਬੈਨ ਉਚਾਰਾ| ਹਰਿ ਪ੍ਰਤਿ ਨਾਹਿਂ ਕਰਉ ਪ੍ਰਕਟਾਰਾ||੨੬| ਸੋ ਹਰਿ ਪੁਨਿ ਆਦੇਸ ਕਰਯ ਹੈਂ| ਨੰਦਹਿਂ ਸਦਨ ਜਾਯ ਲੈ ਅਯਹੈਂ||੨੭| ਪ੍ਰਭੁ ਨਿਜ ਭਗਵਤ੍ਤਾ ਪ੍ਰਕਟਾਵਹਿਂ| ਪਾਰਬ੍ਰਹ੍ਮਤਾ ਨਿਜ ਦਿਖਲਾਵਹਿਂ||੨੮| ਸ਼ਡ-ਭੁਜ ਰੂਪ ਸਬੈ ਦਿਖਲਾਵਹਿਂ| ਰੂਪ ਚਤੁਰ-ਭੁਜ ਰਾਮ ਸਮਾਵਹਿਂ||੨੯| ਰਾਮ ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਕੋ ਰੂਪ ਦਿਖਾਵਾ| ਵਿਸ਼੍ਵਰੂਪ ਭਕੱਤਨਿ ਦਿਖਲਾਵਾ||੩੦| ਲਕ੍ਸ਼ ਕੋਟਿ ਸ਼ਿ ਮੁਨਿ ਜਨ ਦੇਵਾ| ਕਰਿਹੈਂ ਹਾਥ ਜੋਙ ਪ੍ਰਭੁ ਸੇਵਾ||੩੧| ਲਕ੍ਸ਼ ਕੋਟਿ ਬ੍ਰਹ੍ਮਾੰਡ ਅਪਾਰਾ| ਹਰਿ ਨਾਭਿਕਾ ਮਾਹੀਂ ਪਸਾਰਾ||੩੨| ਨਿਜ ਪ੍ਰਾਕਟ੍ਯ ਕਹਹਿਂ ਸਬ ਦੀਨ੍ਹੀ| ਅਦ੍ਵੈਤਹੁ ਮਮ ਗੋਚਰ ਕੀਨ੍ਹੀ||੩੩| ਜਬ ਹਰਿ ਜਗਨੱਨਾਥ ਪੁਰਿ ਆਯੇ| ਪ੍ਰਤਿਹਿਂ ਬਰਸ ਦਰਸਨਿ ਕੋ ਧਾਯੇ||੩੪| ਸੀਤਾ ਠਕੁਰਾਨੀ ਕਰ ਰੰਧਨ| ਪਰਸਹਿਂ ਹਰਿ ਕੋ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਬ੍ਯੰਜਨ||੩੫| ਗੌਰਹਰਿ ਸੰਗ ਨ੍ਰਿਤਯ ਕਰੇ ਹੈਂ| ਕੰਪ ਸ੍ਵੇਦ ਅਸ਼੍ਰੁ ਜਲ ਝਰੇ ਹੈਂ||੩੬| ਗੌਰ ਪ੍ਰੇਮ ਬਸ ਬਾਹ੍ਯ ਨ ਰਹਿਹੈਂ| ਹੰਸਹਿਂ ਰੋਵਹਿਂ ਭੂਮਿ ਪਰਹਿਹੈਂ||੩੭| ਸੋਹੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਬਿਨਹੁ ਹੇ ਭਾਈ| ਗੌਰਹਿਂ ਕ੍ਰਿਪਾ ਮਿਲਹੁ ਕੇ ਨਾਈ||੩੮| ਗੌਰਹਿਂ ਕ੍ਰਿਪਾ ਬਿਨਹੁ ਹੇ ਬਾੰਧਵ| ਸਹਜ ਨਾ ਮਿਲਹਿਂ ਰਾਧਾ-ਮਾਧਵ||੩੯| ਸੀਤਾ ਅਰੁ ਅਦ੍ਵੈਤ ਮਹੇਸ਼੍ਵਰ| ਕਰਹੁ ਪ੍ਰਨਾਮ ਜਾਨ ਜਗਦੀਸ਼੍ਵਰ||੪੦|

|| ਰਾਗ ਦਰਬਾਰੀ ||੨||

|| ਮਨਹਰਣ ਘਨਾਕ੍ਸ਼ਰੀ ਛੰਦ ||੧|| ਯਾਕੋ ਪ੍ਰੇਮ ਟੇਰ ਸੁਨਿ ਗੌਰ ਕਲਿ ਮਾਹਿ ਆਯੇ ਐਸੋ ਸੋ ਸਕਤਿ ਧਾਰੀ ਕੌਨ ਜਗ ਮਾਯੇ ਹੈ|| ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਨਾਮ ਦਾਨ ਦੈਹੈਂ ਜੀਵ ਕੋ ਗੁਮਾਨ ਲੈਹੈਂ ਐਸੇ ਵੈਸੇ ਜੋਹੋਂ ਸੋਹੋਂ ਪਾਪੀ ਤ੍ਰਾਨ ਪਾਯੇ ਹੈ|੧|ਅਦ੍ਵੈਤ ਚਾਲੀਸਾ ਨੀਕੋ ਸੋ ਹੀ ਸੋਂ ਅਦ੍ਵੈਤ ਭਈ ਤਿਨਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਤੇ ਅਦ੍ਵੈਤ ਭਾਵ ਜਾਯੇ ਧਾਯੇ ਹੈ| ‘ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣਦਾਸ’ ਨਾਮ ਰਸ ਬਰਸੇ ਦਿਸਿਹੁ ਦਸ ਕ੍ਰਿਪਾ ਆਸ ਦਾਸ ਲੈ ਕੇ ਲੀਲਾ ਜਸ ਗਾਯੇ ਹੈ||੨|

|| ਗਦਾਧਰ ਚਾਲੀਸਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ||੯||

|| ਰਾਗ ਕਲਾਵਤੀ ||੧|

|| ਰੋਲਾ-ਛੰਦ ||੧| ਚੌਥੇ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਬਖਾਨ ਗਦਾਧਰ ਨਾਮ ਕਹਾਯੇਂ| ਭਕੱਤ-ਸ਼ਕੱਤਿ ਤਿਨਿ ਜਾਨ ਯਸ਼ ਸਰਿਤਾ ਮੇਂ ਨਹਾਯੇਂ||੧| ||ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ|| || ਚੌਪਾਈ-ਛੰਦ ||੨| ਜਯ ਗਦਾਧਰ ਮਾਧਵ ਨੰਦਨਹਿਂ| ਅਭਿਨੰਦਨ ਰਤ੍ਨਾਵਤੀ ਸੁਤਹਿਂ ||੧| ਜਯ ਰਾਧਿਕਾ ਅਭਿੰਨ ਗਦਾਈ| ਜਯ ਅਭਿੰਨ ਸ਼ਕੱਤਿਹਿ ਹਰਿਰਾਈ||੨| ਜਿਨ ਕੋ ਭਾਵ ਅਨੰਤ ਅਪਾਰਾ| ਆਸ੍ਵਾਦਨ ਕੋ ਹਰਿ ਅਵਤਾਰਾ||੩| ਸੋਹਿ ਰਾਧਿਕਾ ਬਨੈਂ ਗਦਾਧਰ| ਗੌਰ ਦਾਸ ਬਨ ਕੇ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ||੪| ਏਕ ਬਾਰ ਹਰਿ ਸਜਿਹੈਂ ਧਾਮਾ| ਸੰਗ ਰਾਧਿਕਾ ਸਬ ਗੁਨ ਧਾਮਾ||੫| ਸ਼੍ਰੀ ਕਹਿਹੈਂ ਹਰਿ ਸੋਂ ਮੁਸਕਾਨਾ| ਸ੍ਵਪ੍ਨ ਦੇਖਿਹੋਂ ਸੁੰਦਰ ਸ੍ਥਾਨਾ||੬| ਬ੍ਰਜ ਮਹਿ ਜੋ ਕਿਛੁ ਸਾਜੇ ਜੈਸੇ| ਸੋ ਤਿਸ ਧਾਮਹਿ ਦੇਖਹਿਂ ਤੈਸੇ||੭| ਦੇਖਹਿਂ ਵਿਪ੍ਰ ਏਕ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ| ਮੋ ਸਮ ਭਾਵ ਤਿਨਹਿਂ ਹਿਯ ਅੰਦਰ||੮| ਜੋ ਕੇਵਲ ਮਮ ਹਿਯਹਿਂ ਰਯੋ ਜੂ| ਤਿਨਿ ਹਿਯ ਕੈਸੇ ਪ੍ਰਕਟ ਭਯੋ ਜੂ||੯| ਬਰਨ ਹਮਾਰੋ ਰੂਪ ਤਿਹਾਰੋ| ਮੋਰ ਮੁਕੁਟ ਬੰਸੀ ਨਾ ਧਾਰੋ||੧੦| ਰੂਪ ਮੋਰ ਕੇ ਤੋਰ ਰੂਪ ਹੈ|ਮਿਲਿਤ ਰੂਪ ਕੇ ਅਨ੍ਯ ਰੂਪ ਹੈ||੧੧| ਸੋ ਸੁਨਿ ਹਰਿ ਮਣਿ ਚਾਲਿਤ ਕੀਨੋ| ਗੌਰ ਰੂਪ ਕੈ ਦਰਸਨ ਦੀਨੋ||੧੨|ਹਰਿ ਕਹਿਹੈਂ ਯਹ ਰੂਪ  ਹਮਾਰਾ| ਸਬ ਅਵਤਾਰਿਨ ਮਾਹੀਂ ਉਦਾਰਾ||੧੩| ਤੈੰ ਅਰੁ ਤੋਰ ਸਖਿਨ ਕੈ ਸੰਗਾ| ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼ਾ ਲੈਹੋਂ ਰਸ ਕੈ ਰੰਗਾ||੧੪| ਸੋ ਕਲਿ ਮਹਿ ਸਬਹੀਂ ਨਿਸ੍ਤਾਰਾ| ਤੋ ਹਿਯ ਲੈ ਤੋ ਭਾਵ ਨਿਹਾਰਾ||੧੫| ਸ਼੍ਰੀ ਜੂ ਕੇ ਉਰ ਭਾਵ ਗ੍ਰਹਨ ਕੋ| ਗੌਰ ਬਰਨ ਹੈ ਗੌਰਹਿਂ ਤਨ ਕੋ||੧੬| ਰਾਧਾ ਕੋ ਸਖਿ ਲਲਿਤਾ ਪ੍ਯਾਰੀ| ਰਾਮਾਨੰਦ ਰਾਯ ਬਨਿ ਆਰੀ||੧੭| ਤਿਨਿ ਸਖਿ ਬਰੁ ਹਿ ਪ੍ਯਾਰੀ ਵਿਸ਼ਾਖਾ| ਦਾਮੋਦਰ ਸ੍ਵਰੂਪ ਰਚਿ ਰਾਖਾ||੧੮| ਰਾਗਲੇਖਾ ਵ ਕਲਾਕੇਲਿ ਜੂ| ਸ਼ਿਖਿ ਮਾਹਿਤੀ ਮਾਧਵੀ ਅਲਿ ਜੂ||੧੯| ਪਰਿਸ਼ਦ ਲੈ ਕੇ ਸਾਢੇ ਤੀਨਾ| ਗੌਰਹਰਿ ਸ਼੍ਰੀਕਥਾ ਰਸ ਪੀਨਾ||੨੦| ਸ਼੍ਰੀਰਾਧਾ ਸਖਿ ਔਰ ਮੰਜਰੀ| ਪ੍ਰਾਯ੍ਹ ਸਬਹਿ ਬਨਿ ਪੁਰੁਸ ਅਵਤਰੀ||੨੧| ਯਤਿਹਿ ਧਰ੍ਮ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਲਨ ਕਰਿਹੈਂ| ਨਾਰਿ ਕੇ ਸੰਗ ਕਬਹੁ ਨ ਪਰਿਹੈਂ||੨੨| ਤਿਸ ਘਰਿ ਗਦਾਧਰ ਨਾਹਿ ਆਵੈਂ| ਸੁਨਹੁ ਕਾਰਨ ਸਬ ਚਿੱਤ ਲਾਵੈਂ||੨੩| ਜੇ ਗਦਾਧਰ ਤਿਸ ਸਦਨ ਰਹਿਹੋਂ| ਪ੍ਰਭੁ ਆਸ੍ਵਾਦਨ ਬਿਘਨ ਪਰਹਿਹੋਂ||੨੪| ਹਰਿ ਸਨ੍ਯਾਸੀ ਬਨਿ ਪੁਰਿ ਆਵਹਿਂ| ਪ੍ਰਭੁ ਖੇਤ੍ਰ ਸਨ੍ਯਾਸ ਅਪਨਾਵਹਿਂ||੨੫| ਤਿਨਕੁ ਗੌਰ ਨਿਤ ਦਰਸਨ ਕਰਿਹੈਂ| ਨਿਸ ਦਿਨ ਹਰਿਜਸ ਸਰਵਨ ਕਰਿਹੈਂ||੨੬| ਤਿਨਸੁੰ ਭਾਗਵਤ ਗੌਰ ਸੁਨਹਿਹੈਂ| ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਕਥਾ ਰਸ ਪਾਨ ਕਰਹਿਹੈਂ||੨੭| ਜੋ ਬਰਨਨਿ ਗਦਾਧਰਹੁ ਕਰਿਹੈਂ| ਹਰਿਜੂ ਵ੍ਯਾਸ ਸ਼ੁਕਾਦਿ ਨ ਪਰਿਹੈਂ||੨੮| ਸ਼ੁਕ ਪ੍ਰਭੁ ਜਿਨਕੋ ਨਾਮ ਲੁਕਾਵਹਿਂ|ਭਗਵਤ ਸੋਹਿ ਗਦਾਧਰ ਗਾਵਹਿਂ||੨੯| ਏਕ ਸਮਯ ਸ਼੍ਰੀਗੌਰਹੁ ਆਯੇ| ਸ਼੍ਰੀਗਦਾਧਰਹਿਂ ਬਚਨ ਸੁਨਾਯੇ||੩੦| ਜੋ ਮਮ ਪ੍ਰਾਨਨਿ ਕੋ ਧਨ ਪ੍ਰਾਨਾ| ਅਬ ਤੁਮ ਪ੍ਰਤਿ ਹਮ ਕਰਹਿ ਪ੍ਰਦਾਨਾ||੩੧| ਐਸੋ ਕਹਿ ਰਜ ਕੋ ਬਿਲਗਾਵਹਿਂ|ਗੋਪੀਨਾਥ ਤਿਸਹਿਂ ਦਿਖਲਾਵਹਿਂ||੩੨| ਤਿਨਹਿਂ ਗਦਾਧਰ ਸੇਵਹਿ ਕੈਸੇ| ਰਾਖਹਿਂ ਨਯਨ ਪੁਤਲਿ ਕੋ ਜੈਸੇ||੩੩|ਏਕ ਦਿਨੈ ਗੌਰਾੰਗ ਕ੍ਰਿਪਾਧਰ| ਪੁਰਿ ਤੇ ਬ੍ਰਜ ਕੋ ਚਲਹਿਂ ਦਯਾਧਰ||੩੪| ਗਦਾਧਰਹਿ ਜੋ ਵ੍ਰਤ ਕੋ ਸੇਵਹਿਂ| ਤਿਨਿ ਵ੍ਰਤ ਕੋ ਤਬ ਮਾਨ ਨ ਦੇਵਹਿਂ||੩੫| ਪਾਛੇ ਪਾਛੇ ਹਰਿ ਕੈ ਧਾਵੈਂ| ਹਰਿ ਤਿਸ ਵ੍ਰਤ ਕੋ ਸ੍ਮਰਨ ਦਿਲਾਵੈਂ||੩੬| ਪ੍ਰਭੁ ਕਹੇ ਐਸੋ ਵ੍ਰਤ ਜੇ ਕੋਟਿ| ਤਬਹੀ ਛਾਙਿ ਦੈਹੈਂ ਬਹੁ ਕੋਟਿ||੩੭| ਨਯਨ ਅਗੋਚਰ ਹਰਿ ਨਿਜ ਕੀਨ੍ਹੀ| ਤਿਨਿ ਬਿਯੋਗ ਅਤਿ ਪੀਙਾ ਦੀਨ੍ਹੀ||੩੮| ਤਿਸ ਏਕਾਦਸ ਮਾਹਹਿਂ ਕਾਲਾ| ਨਿਜਹਿਂ ਅਗੋਚਰ ਕਰਹਿਂ ਕ੍ਰਿਪਾਲਾ||੩੯| ਗੌਰ ਗਦਾਧਰ ਮਹਿਮਾ ਭਾਰੀ| ਤਿਨਿ ਜਸ ਪੇ ਜਇਹੋਂ ਬਲਿਹਾਰੀ||੪੦|

|| ਰਾਗ ਦਰਬਾਰੀ ||੨|

|| ਮਨਹਰਣ ਘਨਾਕ੍ਸ਼ਰੀ ਛੰਦ ||੩|| ਜਿਨਿ ਕੈ ਹਿਯ ਮੇਂ ਐਸੇ ਐਸੇ ਹਾਵ ਭਾਵ ਸਜੈੰ ਹਰਿ ਹੂ ਕੋ ਤਿਨਿ ਭਾਵ ਬੂਝ ਨਾਹਿ ਪਰੇ ਹੈਂ| ਐਸੋ ਸ਼੍ਰੀਰਾਧਿਕਾ ਨ੍ਯਾਰੀ ਹਰਿ ਜੂ ਕੋ ਅਤਿ ਪ੍ਯਾਰੀ ਗਦਾਧਰ ਰੂਪ ਲੈ ਕੇ ਧਰਾ ਅਵਤਰੇ ਹੈਂ||੧| ਗਦਾਧਰ ਚਾਲੀਸਾ ਸੋ ਅਤਿ ਅਦ੍ਭੁਤ ਭਈ ਜੇਈ ਪਾਠ ਕਰੇ ਕਾਲ ਤ੍ਰਾਸ ਨਾਹਿਂ ਪਰੇ ਹੈਂ| ‘ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣਦਾਸ’ ਤਿਨਿ ਰਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਗਤਿ ਗੂ ਅਤਿ ਮੇਰੋ ਮਤਿ ਲਘੁ ਅਤਿ ਬੂਝ ਨਾਹੀਂ ਪਰੇ ਹੈਂ||੨|

|| ਸ਼੍ਰੀਵਾਸ ਚਾਲੀਸਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ||੧੦||

|| ਰਾਗ ਗੌਤੀ ||੧||

|| ਰੋਲਾ-ਛੰਦ ||੧| ਪੰਚਮ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਬਖਾਨ ਨਾਮ ਸ਼੍ਰੀਵਾਸ ਕਹਾਯੇਂ| ਸ਼ੁੱਧ-ਭਕੱਤ ਤਿਨਿ ਜਾਨ ਭਕੱਤ ਸਬ ਵੰਦਨ ਗਾਯੇਂ||੧| ||ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ|| || ਚੌਪਾਈ-ਛੰਦ ||੨| ਜਯ ਜਯ ਸ਼੍ਰੀਵਾਸਹਿਂ ਪ੍ਰਭੁ ਜਯ ਜਯ| ਜਲਧਰ ਪੰਡਿਤ ਨੰਦਨ ਜਯ ਜਯ||੧| ਜਯ ਜਯ ਜਯ ਨਾਰਦ ਅਵਤਾਰਾ| ਸੁੰਦਰ ਗੌਰ ਸੁਭਕੱਤਿ ਪ੍ਰਸਾਰਾ||੨| ਜੋ ਨਾਰਦ ਵੀਣਾ ਵਾਦਨ ਰਤ| ਸੋ ਸ਼੍ਰੀਵਾਸ ਪ੍ਰਭੁਹਿ ਬਨਿ ਬਿਚਰਤ||੩| ਪ੍ਰਭੁ ਸ਼੍ਰੀਵਾਸਹਿਂ ਪੰਡਿਤ ਜਯ ਜਯ| ਹਰਿ ਧਾਯ ਮਾਲਿਨੀ ਕੋ ਜਯ ਜਯ||੪| ਗੌਰਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਜਬ ਪਰਗਟ ਹੋਵਹਿਂ| ਮਾਲਿਨੀ ਤਿਨਿ ਧਾਯ ਬਨਿ ਆਵਹਿਂ||੫| ਹਰਿ ਹ੍ਵੈੰ ਜੂ ਜਬ ਬਾਲਕ ਰੂਪਾ| ਤਿਨਿ ਮਾਲਿਨੀ ਸਾਜਹਿਂ ਅਨੂਪਾ||੬| ਪਰ੍ਵਤ ਮੁਨਿ ਜਿਨਿ ਵੇਦ ਪੁਕਾਰਹਿਂ| ਸੋ ਸ਼੍ਰੀਰਾਮ ਭ੍ਰਾਤੁ ਬਨਿ ਆਵਹਿਂ||੭| ਨਿਤ੍ਯਾਨੰਦ ਬੰਗ ਜਬ ਆਵਹੁ| ਸ਼੍ਰੀਵਾਸਹਿਂ ਗਹ ਮਾਹਿ ਰਹਾਵਹੁ||੮| ਤਿਨਿ ਕੁ ਮਾਲਿਨੀ ਪੁਤ੍ਰਹਿਂ ਮਾਨੈਂ| ਤਿਨਿ ਅੰਚਲ ਪ੍ਰਭੁ ਮਾਤਹਿਂ ਜਾਨੈਂ||੯| ਗੌਰ ਪ੍ਰਥਮ ਪਰਕਾਸ ਕਿਯੋ ਹੈ| ਤਿਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਕੇ ਹੀ ਸਦਨ ਭਯੋ ਹੈ||੧੦| ਨਿਸ਼ਾ ਕਾਲ ਪ੍ਰਤਿ ਘਰ ਇਨ੍ਹੀ ਕੋ| ਗੌਰ ਕਰੈਂ ਕੀਰੱਤਨ ਹਰਿ ਹੀ ਕੋ||੧੧| ਤਿਨ੍ਹੀ ਘਰ ਨਾਰਾਯਣੀ ਕਨ੍ਯਾ|ਗੌਰ ਕਰਿ ਤਿਨਿ ਪ੍ਰੇਮ ਸੋਂ ਵਨ੍ਯਾ||੧੨| ਤਿਨਹਿ ਜਯੋ ਵ੍ਰਿੰਦਾਵਨ ਠਾਕੁਰ| ਲਿਖਿਹੁ ਭਾਗਵਤ ਪ੍ਰਭੁ-ਪ੍ਰੇਮਾਂਕੁਰ||੧੩| ਏਕ ਬਾਰ ਪ੍ਰਭੁ ਭਕੱਤਨ ਸੰਗਾ| ਕਰਿ ਬਹੁ ਵਿਧਿ ਸੰਕੀਰੱਤਨ ਰੰਗਾ ||੧੪| ਵਾਸਹਿਂ ਪੁਤ੍ਰ ਤਬਹਿ ਤਿਸ ਕਾਲਾ| ਛਾਙਿ ਦਈ ਸ੍ਵਾਸਨ ਕੀ ਮਾਲਾ||੧੫| ਨਾਰੀ ਗਨ ਜਬ ਰੋਵਨ ਲਾਗੀ| ਤਿਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬੈਨ ਉਚਾਰਨ ਲਾਗੀ||੧੬| ਗੌਰ ਪ੍ਰਭੁ ਅਭੀ ਨ੍ਰਿਤਯ ਕਰਤ ਹੈਂ| ਤੈੰ ਰੋਦਨ ਸੋਂ ਬਿਘਨ ਪਰਤ ਹੈਂ||੧੭| ਸੋਹਿ ਭਾੰਤਿ ਜੇ ਰੋਦਨ ਕਰਿਹੋਂ| ਨਿਜ ਪ੍ਰਾਣਨਿ ਜਾਵਹਿਂ ਦੈ ਧਰਿਹੋਂ||੧੮| ਨ੍ਰਿਤਯ ਗੌਰ ਸੁੰਦਰ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰਿਹੈਂ| ਕੀ ਕਾਰਨ ਰਸ ਥਿਰ ਨਹਿ ਪਰਿਹੈਂ||੧੯| ਜਬ ਚੀਨ੍ਹੇ ਪ੍ਰਭੁ ਪੁਤ੍ਰ ਗਯੋ ਹੈ| ਕ੍ਰੰਦਨ ਸਬਹੀ ਓਰ ਭਯੋ ਹੈ||੨੦| ਗੌਰ ਪ੍ਰੇਮਬਸ ਕ੍ਰੰਦ ਕਿਯੋ ਹੈ| ਤਿਨਿ ਸੇਵਾ ਮਹਿਮੰਡ ਕਿਯੋ ਹੈ||੨੧| ਮੋ ਕਾਰਨ ਨਾ ਕਰਹਿਂ ਪ੍ਰਕਾਸਾ| ਕੇ ਬਿਧਿ ਛਾਙਹੁ ਤੈੰ ਸ਼੍ਰੀਵਾਸਾ||੨੨| ਗੌਰ ਜੀਵ ਕੋ ਪੁਨਹਿ ਬੁਲਾਵਹਿਂ| ਮਤ ਸਰੀਰ ਮਹਿ ਜੀਬਨ ਆਵਹਿਂ||੨੩| ਸੋ ਪੂਛਹਿਂ ਕੇ ਕਾਜ ਪਠਾਯੋ| ਤੋਰ ਨਿਯਮ ਪਾਲਨਹਿਂ ਪਲਾਯੋ||੨੪| ਸਬ ਜੀਵਹਿਂ ਕੇ ਪ੍ਰਾਣ ਨਾਥ ਹੋ| ਨਿਤ ਸੰਬੰਧ ਤੁਮ ਕੇ ਸਾਥ ਹੋ||੨੫| ਸੋ ਸੰਬੰਧ ਜੀਵ ਬਿਸਰੇ ਹੈਂ| ਜਨ੍ਮ ਮਰਣ ਕੋ ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਪਰੇ ਹੈਂ||੨੬| ਔਰਨ ਸੋਂ ਸੰਬੰਧ ਜਯੋ ਜੂ| ਅੰਤਕਾਲ ਕੋ ਨਸ਼੍ਟ ਭਯੋ ਜੂ||੨੭| ਐਸੋ ਕਹਿ ਕੇ ਜੀਵ ਪਠਾਯੋ| ਤਿਸ ਸੁਨਿ ਕੇ ਉਰ ਮਮਤਾ ਜਾਯੋ||੨੮| ਹਰਿ ਕਹਿ ਤਿਨਿ ਮ੍ਰਿਦੁ ਸੁੰਦਰ ਬਾਨੀ| ਨਿਜ ਸੁਤ ਆਪਨਿ ਹਮ ਕਉ ਜਾਨੀ||੨੯| ਹਰਿ ਵਾਸਹਿਂ ਕੋ ਯਹ ਵਰ ਦੀਨੈ| ਉਦਰ ਭਰੈ ਜੇ ਨਾ ਕਿਛੁ ਕੀਨੈ||੩੦| ਮਮ ਪ੍ਰਤਾਪ ਕਾਰਨ ਤਿਨ ਤਬਹੀਂ| ਜੋ ਚਹਿਹੋਂ ਸੋ ਪਾਵਹਿਂ ਸਬਹੀਂ||੩੧| ਸ਼੍ਰੀਵਾਸਨਿ ਆਂਗਨ ਹਰਿ ਰਾਯੇ| ਨਿਜ ਅਵਤਾਰਨਿ ਲੈ ਪ੍ਰਕਟਾਯੇ||੩੨| ਰਾਮ-ਸਿੰਹ-ਵਾਰਾਹ ਰਸਾਲਾ| ਪ੍ਰਕਟਹਿਂ ਸਪ੍ਤ ਪ੍ਰਹਰ ਤਿਨਿ ਕਾਲਾ||੩੩| ਸ਼੍ਰੀਵਾਸਹਿਂ ਸੇਵਾ ਕੇ ਫਲਸੋਂ| ਤਿਨਿ ਸੇਵਕ ਦੇਖਹਿਂ ਅਚਰਜਸੋਂ||੩੪| ਸਬ ਸੇਵਕ ਗੰਗਾ ਜਲ ਲਇਹੈਂ| ਹਰਿ ਜੂ ਕੋ ਅਭਿਸੇਕ ਕਰਇ ਹੈਂ||੩੫| ਤਿਨਿ ਸੇਵਿਕਾ ‘ਦੁਖੀ’ ਅਸਿ ਨਾਮਾ| ਕਰਿਹੈਂ ਸੇਵਾ ਸੁੰਦਰ ਕਾਮਾ||੩੬| ਕਹਨ ਲਗੇ ਹਰਿ ਸੁੰਦਰ ਬਚਨਾ| ਮੋ ਸੇਵਕ ਨਹੁ ਦੁਖ ਮਮ ਰਚਨਾ||੩੭| ਤਿਸਿ ਕਾਰਨ ਕੈ ਗੌਰ ਦਯਾਨਿਧਿ| ਨਾਮ ‘ਸੁਖੀ’ ਯਹ ਦੀਨ੍ਹ ਕ੍ਰਿਪਾਨਿਧਿ||੩੮| ਜਬ ਹਰਿ ਜਗਨੱਨਾਥ ਪੁਰਿ ਆਯੇ| ਤਿਨਿ ਦਰਸਨੁ ਪ੍ਰਤਿ ਬਰਸਹਿਂ ਆਯੇ||੩੯| ਪ੍ਰਭੁ ਸ਼੍ਰੀਵਾਸ ਮਾਲਿਨੀ ਚਰਨਾ| ਸੋ ਜਹਾਜ ਹੈਂ ਭਵ ਕੋ ਤਰਨਾ||੪੦|

|| ਰਾਗ ਦਰਬਾਰੀ ||੨|

|| ਮਨਹਰਣ ਘਨਾਕ੍ਸ਼ਰੀ ਛੰਦ ||੩|| ਨਾਰਾਯਣ ਨਾਰਾਯਣ ਹਰਿ ਨਾਮ ਪਰਾਯਣ ਵੀਣਾ ਵਾਦਨ ਗਾਯਨ ਗੁਰੁ ਸੋ ਮਹਾਨ ਹੈਂ| ਪੰਚਰਾਤ੍ਰ ਭਕੱਤਿਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰ ਪ੍ਰਕਟ ਕਿਯੋ ਹੈ ਜਿਨਿ ਸੋ ਨਾਰਦ ਹੀ ਸ਼੍ਰੀਵਾਸ ਗੌਰ ਕੇ ਪਰਾਨ ਹੈਂ||੧|ਸ਼੍ਰੀਵਾਸ ਚਾਲੀਸਾ ਯਹ ਭਕੱਤ ਕਥਾ ਯੁਕ੍ਤ ਭਈ ਭਕੱਤ ਗੁਨ ਗਾਨ ਹਰਿ ਗਾਨ ਤੇ ਮਹਾਨ ਹੈ| ‘ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣਦਾਸ’ ਵਰ ਚਾਹੇ ਰਸਨਾ ਸਦਾ ਹੀ ਗਾਯੇ ਭਕੱਤ ਗੁਨਗਾਨ ਜਬ ਨਿਕਸੇ ਪਰਾਨ ਹੈਂ||੨|

|| ਉਪਸੰਹਾਰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ||੧੧||

|| ਰਾਗ ਮਾਲਕੋੰਸ ||੧|

|| ਭੁਜੰਗਪ੍ਰਯਾਤ-ਛੰਦ ||੧| ਪਰੇਸ਼ੰ ਕਰੰਤੰ ਨ ਜਾਨੇ ਪਰੰਤੰ || ||ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ|| ਅਮਾਯਾ ਅਕਾਰੰ| ਨਮਸ੍ਤੇ ਸਕਾਰੰ| ਅਮਾਯਾ ਹਿ ਨਾਮੰ| ਨਮਸ੍ਤੇ ਸੁਨਾਮੰ||੧| ਅਜਨ੍ਮਾ ਅਨਾਦਿੰ| ਸ਼ਚੀ ਕੇ ਸੁਤਾਦਿੰ| ਰਹਿਨ੍ਤੰ ਉਪਾਧਿੰ | ਨਮ੍ਹ ਤੇ ਉਪਾਧਿੰ||੨| ਅਮਾਯਾ ਹਿ ਧਾਮੰ| ਨਮਸ੍ਤੇ ਸੁਧਾਮੰ| ਅਮਾਯਾ ਹਿ ਭੇਸ਼ੰ| ਨਮਸ੍ਤੇ ਸੁਭੇਸ਼ੰ||੩| ਨਮਸ੍ਤੇ ਅਕਾਲੰ| ਮਹਾਕਾਲ ਕਾਲੰ| ਨਮਸ੍ਤੇ ਅਕਾਮੰ| ਸੁਸੇਵੰ ਸੁਕਾਮੰ||੪| ਸੁਨਾਮੰ ਪ੍ਰਚਾਰੰ| ਕ੍ਰਿਪਾ ਨਾਹਿ ਪਾਰੰ| ਸਦਾ ਨਿਰ੍ਵਿਕਾਰੰ| ਸੁਸਤ੍ਤ੍ਵੰ ਵਿਕਾਰੰ||੫| ਅਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣੰ ਹਿ ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣੰ| ਮੁਕੁੰਦੰ ਹਿ ਤਸ਼੍ਣੰ| ਮਹਾਭਾਵ ਧਾਰੰ| ਕ੍ਰਿਪਾਲੰ ਅਪਾਰੰ||੬| ਗੁਣਾਗਾਰ ਧਾਰੰ| ਗਭੀਰੰ ਅਪਾਰੰ| ਅਖੰਡੰ ਅਗਾਰੰ| ਅਕਿੰਚਨ੍ ਦਤਾਰੰ||੭| ਸੁਤਤ੍ਤ੍ਵੰ ਵਿਤਤ੍ਤ੍ਵੰ| ਅਨਾਧੀਨ ਤਤ੍ਤ੍ਵੰ| ਪ੍ਰਣਾਮੰ ਪ੍ਰਣਾਮੰ| ਪ੍ਰਣਾਮੰ ਪ੍ਰਣਾਮੰ||੮|

|| ਰਾਗ ਦੇਸ ||੨|

|| ਦੋਹਰਾ-ਛੰਦ ||੧| ਰੂਪ ਨ ਰੰਗ ਨ ਰੇਖ ਕਿਛੁ ਜਿਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਕਹਿਲਾਨ| ਸੋ ਸੂਰਜ ਸਾਕਾਰ ਤੇ ਉਪਜੈ ਯਹ ਜਾਗ ਜਾਨ||੧| ||ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ|| ਰੂਪ ਨ ਰੰਗ ਨ ਰੇਖ ਕਿਛੁ ਨਿਰਾਕਾਰ ਜੋ ਬ੍ਰਹ੍ਮ| ਸੋ ਉਪਜੈ ਸਾਕਾਰ ਤੇ ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਰੂਪ ਪਰਬ੍ਰਹ੍ਮ||੨| ਮੂਲ ਸ਼ਬਦ ਆਕਾਰ ਹੈ ਨਿਰਾਕਾਰ ਹੈ ਨਾਯ| ਨਿਰ ਲਾਗੇ ਆਕਾਰ ਤੇ ਤਬਹਿ ਸ਼ਬਦ ਬਨ ਪਾਯ||੩| ਮੂਲ ਰੂਪ ਸਾਕਾਰ ਹੈ ਨਿਰਾਕਾਰ ਹੈ ਪਕੱਸ਼| ਸਦਗੁਰੁ ਐਸਾ ਗ੍ਯਾਨ ਦੇ ਵੇਦ ਸ਼ਾਸਤ੍ਰ ਮੇਂ ਦਕੱਸ਼||੪| ਨਿਰਾਕਾਰ ਵੋ ਹੈ ਸਦਾ ਵ੍ਯਕੱਤਿ ਭਾਵ ਕੋ ਲੇਤ| ਬਹੁਤ ਲੋਗ ਯਹ ਕਹਤ ਹੈਂ ਮੰਦਬੁਧਿੱ ਕੇ ਹੇਤ||५| ਮੰਦਬੁਧਿੱ ਨਹਿ ਜਾਨਤੇ ਪਰਮ ਭਾਵ ਸਾਕਾਰ| ਅਵ੍ਯਯ ਅਵਿਨਾਸ਼ੀ ਸਦਾ ਸਰ੍ਵੋਤ੍ਤਮ ਦਾਤਾਰ||६| ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਰੂਪ ਹਿ ਸਮਗ੍ਰ ਹੈ ਤਿਸ ਮੇਂ ਸਬ ਮਿਲ ਜਾਯ| ਸਬ ਰੂਪਨ ਕੋ ਬੀਜ ਹੈ ਇਸਮੇ ਸੰਸ਼ਯ ਨਾਯ||७| ਨਿਰਾਕਾਰ ਸਬ ਹੀ ਕਹੇਂ ਪਰ ਨਾ ਜਾਨੈ ਭੇਦ| ਨਿਰਾਕਾਰ ਇਕ ਪਕਸ਼ ਹੈ ਗਾਵੈਂ ਗੀਤਾ ਵੇਦ ||८|

|| ਰਾਗ ਰਾਗੇਸ਼੍ਰੀ ||੩|

||ਸਿਧਾੰਤ-ਗੀਤ||੧|| ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਕੋ ਪਾ ਜਾਏਗਾ ਦਸ਼ਮੂਲ ਕੇ ਸਿਧਾੰਤ ਸੇ| ਸਬ ਸਮਝ ਮੇਂ ਆਏਗਾ ਦਸ਼ਮੂਲ ਕੇ ਸਿਧਾੰਤ ਸੇ||੧| ||ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ|| ਯੇ ਪ੍ਰਥਮ ਸਿਧਾੰਤ ਹੈ ਕਿ ਵੇਦ ਹੀ ਪ੍ਰਮਾਣ ਹੈ| ਵੇਦ ਔਰ ਪੁਰਾਣ ਆਦਿ ਸ਼ਬ੍ਦ-ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਮਹਾਨ ਹੈਂ||੨| ਯੇ ਅਨਾਦਿ-ਅਪੌਰੁਸ਼ੇਯ ਸਤ੍ਯ ਹੈਂ ਯੇ ਸਰ੍ਵਦਾ| ਜੋ ਇਨ੍ਹੇ ਨਹੀਂ ਮਾਨਤਾ ਵੋ ਨਾਸ੍ਤਿਕ ਹੈਂ ਸਰ੍ਵਦਾ ||੩| ਸਤ੍ਯ ਕੋ ਹੈ ਜਾਨਨਾ ਤੋ ਜਾਨਿਯੇ ਵੇਦਾੰਤ ਸੇ| ਸਬ ਸਮਝ ਮੇਂ ਆਏਗਾ ਦਸ਼ਮੂਲ ਕੇ ਸਿਧਾੰਤ ਸੇ||੪| ਦੂਸਰਾ ਸਿਧਾੰਤ ਹੈ ਕਿ ਕ੍ਰਿਸ਼ਣ ਹੀ ਪਰਮੇਸ਼ ਹੈਂ| ਦੇਵੋਂ ਕੇ ਆਦਿ ਹੈਂ ਵੇ ਸਰ੍ਵੇਸ਼ ਹੈਂ ਅਖਿਲੇਸ਼ ਹੈਂ||੫| ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਕੇ ਪਰਮਾਤ੍ਮਾ ਕੇ ਮੂਲ ਕਾਰਣ ਹੈਂ ਸਦਾ| ਕਾਰਣੋਂ ਕੇ ਮੂਲ ਕਾਰਣ ਸਰ੍ਵਕਾਰਣ ਸਰ੍ਵਦਾ||੬| ਵੇਦ ਕੇ ਪ੍ਰਤਿਪਾਦ੍ਯ ਹੈਂ ਸਾਕਾਰ ਹੈਂ ਚਿਦਾੰਗ ਸੇ| ਸਬ ਸਮਝ ਮੇਂ ਆਏਗਾ ਦਸ਼ਮੂਲ ਕੇ ਸਿਧਾੰਤ ਸੇ||੭|| ਤੀਸਰਾ ਸਿਧਾੰਤ ਹੈ ਹਰਿ ਸਰ੍ਵ-ਸ਼ਕ੍ਤਿਮਾਨ ਹੈਂ| ਚਿਤ, ਤਟਸ੍ਥਾ, ਬਹਿਰੰਗਾ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਕੇ ਆਧਾਨ ਹੈਂ||੮| ਚਿਜ੍ਜੀਵ-ਜੜ ਆਦਿ ਇਨ ਤੀਨੋ ਕਾ ਹੀ ਯੇ ਕਾਰ੍ਯ ਹੈ| ਅਘਟ-ਘਟਨ-ਪਟੀਯਸੀ ਸੇ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਮੇਂ ਸਬ ਧਾਰ੍ਯ ਹੈ||੯| ਘਟ ਨਹੀਂ ਸਕਤਾ ਹੈ ਵੋ ਘਟ ਜਾਏ ਸ਼ਕ੍ਤਿ-ਕਾੰਤ ਸੇ| ਸਬ ਸਮਝ ਮੇਂ ਆਏਗਾ ਦਸ਼ਮੂਲ ਕੇ ਸਿਧਾੰਤ ਸੇ||੧੦|| ਚੌਥਾ ਯੇ ਸਿਧਾੰਤ ਹੈ ਕਿ ਕ੍ਰਿਸ਼ਣ ਰਸ-ਆਗਾਰ ਹੈਂ| ਰਸ ਸ੍ਵਯੰ ਹੈਂ ਰਸ-ਰਸਿਕ ਹੈਂ ਰਸ ਕੇ ਪਾਰਾਵਾਰ ਹੈਂ||੧੧| ਹੈਂ ਯਹੀ ਰਸ-ਸ਼ਿਰੋਮਣਿ ਰਸ-ਰਾਜ ਰਸ ਕੇ ਸਾਰ ਹੈਂ| ਜਿਨ ਰਸੋਂ ਕਾ ਪਾਨ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਵੇ ਪੰਚ ਪ੍ਰਕਾਰ ਹੈਂ||੧੨| ਦਾਸ੍ਯ, ਸਖ੍ਯ, ਵਾਤ੍ਸਲ੍ਯ ਔਰ ਮਧੁਰ, ਸ਼ਾੰਤ ਸੇ| ਸਬ ਸਮਝ ਮੇਂ ਆਏਗਾ ਦਸ਼ਮੂਲ ਕੇ ਸਿਧਾੰਤ ਸੇ||੧੩|| ਪਾੰਚਵਾੰ ਸਿਧਾੰਤ ਹੈ ਕਿ ਜੀਵ ਹਰਿ ਕੇ ਅੰਸ਼ ਹੈਂ| ਤਟਸ੍ਥਾ ਸ਼ਕ੍ਤਿ ਸੇ ਪ੍ਰਕਟਿਤ ਚਿਦ੍ਸ੍ਫੁਲਿੰਗ ਚਿਦ੍ਵੰਸ਼ ਹੈਂ||੧੪| ਅੰਸ਼ ਹੈਂ ਯੇ ਇਸਲਿਏ ਅਣੁ-ਧਰ੍ਮਤਾ ਕੇ ਵਸ਼੍ਯ ਹੈਂ| ਚਿਦ੍ਵਣੁ ਹੈਂ ਇਸਲਿਏ ਜੜ-ਦ੍ਰਵ੍ਯ ਸੇ ਨਹੀਂ ਨਸ਼੍ਯ ਹੈਂ||੧੫| ਕੁਛ ਹੈਂ ਮਾਯਾ-ਵਸ਼ ਅਸ਼ਾੰਤ ਕੁਛ ਹੈਂ ਮੁਕ੍ਤ-ਸ਼ਾੰਤ ਸੇ| ਸਬ ਸਮਝ ਮੇਂ ਆਏਗਾ ਦਸ਼ਮੂਲ ਕੇ ਸਿਧਾੰਤ ਸੇ||੧੬|| ਯੇ ਛਠਾ ਸਿਧਾੰਤ ਹੈ ਜੋ ਜੀਵ ਮਾਯਾਧੀਨ ਹੈਂ| ਵੇ ਅਨਾਦਿ-ਕਰ੍ਮਵਸ਼ ਜੜ-ਕਰ੍ਮ ਮੇਂ ਹੀ ਪ੍ਰਵੀਣ ਹੈਂ||੧੭| ਕ੍ਰਿਸ਼ਣ ਸੇ ਸੰਬੰਧ ਉਨਕੋ ਨਹੀਂ ਕਦਾਪਿ ਸ੍ਫੁਰਿਤ ਹੁਆ| ਨਾਮ ਰਸ ਸੇ ਚਿੱਤ ਉਨਕਾ ਨਹੀਂ ਕਦਾਪਿ ਦ੍ਰਵਿਤ ਹੁਆ||੧੮| ਫਿਰਤੇ ਹੈਂ ਸੰਸਾਰ ਮੇਂ ਚਿਰ-ਕਾਲ ਹੀ ਦਿਗ੍ਭ੍ਰਾੰਤ ਸੇ| ਸਬ ਸਮਝ ਮੇਂ ਆਏਗਾ ਦਸ਼ਮੂਲ ਕੇ ਸਿਧਾੰਤ ਸੇ||੧੯|| ਸਾਤਵਾੰ ਸਿਧਾੰਤ ਹੈ ਕੁਛ ਜੀਵ ਮਾਯਾ-ਮੁਕ੍ਤ ਹੈਂ| ਚਿਜ੍ਜਗਤ ਮੇਂ ਵਿਰਾਜਤੇ ਹਰਿ-ਪ੍ਰੇਮ ਸੇ ਵੇ ਯੁਕ੍ਤ ਹੈਂ|| ਇਨਮੇਂ ਕੁਛ ਹੈਂ ਨਿਤ੍ਯ ਸਿੱਧ ਔਰ ਕੁਛ ਕ੍ਰਿਪਾ ਸੇ ਸਿੱਧ ਹੈਂ| ਕੁਛ ਨੇ ਕੀ ਹੈ ਸਾਧਨਾ ਨਿਜ ਭਕ੍ਤਿ ਸੇ ਵੇ ਸਿੱਧ ਹੈਂ||੨੦| ਸੇਵਾ ਕੇ ਸੁਖ ਸੇ ਆਨੰਦਿਤ ਰਹਤੇ ਹੈਂ ਬੜੇ ਸ਼ਾੰਤ ਸੇ| ਸਬ ਸਮਝ ਮੇਂ ਆਏਗਾ ਦਸ਼ਮੂਲ ਕੇ ਸਿਧਾੰਤ ਸੇ||੨੧|| ਆਠਵਾੰ ਸਿਧਾੰਤ ਹੈ ਜੋ ਜੀਵ ਬੱਧ ਯਾ ਮੁਕ੍ਤ ਹੈਂ| ਵੇ ਵਿਭੁ ਹੋਤੇ ਨਹੀਂ ਅਣੁਧਰ੍ਮ ਸੇ ਨਿਤ-ਯੁਕ੍ਤ ਹੈਂ||੨੨| ਮੁਕ੍ਤ ਹੋਨੇ ਪਰ ਭੀ ਵੇ ਬਸ ਜੀਵ ਰਹਤੇ ਹੈਂ ਸਦਾ| ਪਰਬ੍ਰਹ੍ਮ ਸੇ ਮਿਲ ਕੇ ਵੋ ਪਰਬ੍ਰਹ੍ਮ ਨਹੀਂ ਹੋਤੇ ਕਦਾ||੨੩| ਸ੍ਵਰੂਪਤ੍ਹ ਵੇ ਭਿੰਨ ਔਰ ਅਭਿੰਨ ਹੈਂ ਸ਼੍ਰੀਕਾੰਤ ਸੇ| ਸਬ ਸਮਝ ਮੇਂ ਆਏਗਾ ਦਸ਼ਮੂਲ ਕੇ ਸਿਧਾੰਤ ਸੇ||੨੪|| ਨੌਵਾੰ ਯਹੀ ਸਿਧਾੰਤ ਹੈ ਸ਼ੁੱਧ-ਭਕ੍ਤਿ ਹੀ ਅਭਿਧੇਯ ਹੈ| ਵੇਦੋਂ ਕੇ ਦ੍ਵਾਰਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਉਚੱਤਮ ਯੇ ਪ੍ਰਮੇਯ ਹੈ||੨੫| ਅਨ੍ਯ ਅਭਿਲਾਸ਼ਿਤਾ-ਸ਼ੂਨ੍ਯ ਗ੍ਯਾਨ-ਕਰ੍ਮ-ਅਨਾਵਤਮ੍| ਭਾਵ ਮੇਂ ਅਨੁਕੂਲ ਹੈ ਸ਼੍ਰੀਕ੍ਰਿਸ਼ਣ ਕੇ ਅਨੁਸ਼ੀਲਨਮ੍||੨੬| ਉਚੱ ਹੈ ਯੇ ਕਰ੍ਮ-ਗ੍ਯਾਨ-ਮਿਸ਼੍ਰ ਕੇ ਤੁਲਨਾੰਤ ਸੇ| ਸਬ ਸਮਝ ਮੇਂ ਆਏਗਾ ਦਸ਼ਮੂਲ ਕੇ ਸਿਧਾੰਤ ਸੇ||੨੭|| ਦਸਵਾੰ ਯੇ ਸਿਧਾੰਤ ਹੈ ਹਰਿਪ੍ਰੇਮ ਹੀ ਬਸ ਧ੍ਯੇਯ ਹੈ| ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਪੰਚਮ ਯਹੀ ਸ਼ੁੱਧ-ਭਕ੍ਤਿ ਸੇ ਹੀ ਵਿਧੇਯ ਹੈ||੨੮| ਧਰ੍ਮ, ਅਰ੍ਥ, ਕਾਮ, ਮੋਕ੍ਸ਼ਾਦਿ ਜੋ ਭੀ ਪੁਰੁਸ਼ਾਰ੍ਥ ਹੈ| ਕ੍ਰਿਸ਼ਣ ਇਨਕੇ ਵਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੈਂ, ਪ੍ਰੇਮ ਹੀ ਪਰਮਾਰ੍ਥ ਹੈ||੨੯| ਯੇ ਹੀ ਭਕ੍ਤਿ ਕਾ ਪ੍ਰਯੋਜਨ ਹੈ ਸ਼੍ਰੀਰਾਧਾਕਾੰਤ ਸੇ| ਸਬ ਸਮਝ ਮੇਂ ਆਏਗਾ ਦਸ਼ਮੂਲ ਕੇ ਸਿਧਾੰਤ ਸੇ||੩੦|| ਦਸ਼ਮੂਲ ਸਿਧਾੰਤ ਯੇ ਗੌਰਾੰਗ ਨੇ ਹਮਕੋ ਦਿਯਾ| ਸ਼੍ਰੀਜੀਵ ਗੋਸ੍ਵਾਮੀ ਨੇ ਇਸੇ ਉਜਾਗਰ ਕਰ ਦਿਯਾ||੩੧| ਜੀਵਨ ਸਾਰ੍ਥਕ ਕਰ ਦਿਯਾ ਦਸ਼ਮੂਲ ਕੇ ਸਿਧਾੰਤ ਸੇ| ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਕੋ ਮੈੰ ਪਾ ਗਯਾ ਦਸ਼ਮੂਲ ਕੇ ਸਿਧਾੰਤ ਸੇ||੩੨| ਸਬ ਸਮਝ ਮੇਂ ਆ ਗਯਾ ਦਸ਼ਮੂਲ ਕੇ ਸਿਧਾੰਤ ਸੇ| ਸਬ ਸਮਝ ਮੇਂ ਆ ਗਯਾ ਦਸ਼ਮੂਲ ਕੇ ਸਿਧਾੰਤ ਸੇ||੩੩||

|| ਰਾਗ ਰਾਗੇਸ਼੍ਰੀ ||੪|

|| ਦੋਹਰਾ-ਛੰਦ ||੧| ਜਨ੍ਮ ਕਰ੍ਮ ਸਬ ਦਿਵ੍ਯ ਹੈਂ ਗੂਢ ਤਤ੍ਤ੍ਵ ਜੇ ਜਾਨ| ਅੰਤ ਹਰਿ ਘਰ ਜਾਯੇਂਗੇ ਪੁਨਿ ਭਵ ਮੇਂ ਨਹਿ ਆਨ||੧| ||ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ|| || ਕੁੰਡਲਿਯਾ-ਛੰਦ ||੨| ਸੂਰਜ ਜੋ ਆਰਾਧਿ ਹੈਂ ਪਰ ਖੰਡੈਂ ਆਕਾਰ| ‘ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣਦਾਸ’ ਸੋਹਿ ਜਨ ਕੋ ਬਿਰਥਾ ਹੈ ਵ੍ਯੌਪਾਰ||੧| ਬਿਰਥਾ ਹੈ ਵ੍ਯੌਪਾਰ ਜੋਹਿ ਜਨ ਹਰਿ ਆਰਾਧੈੰ| ਪਰ ਉਦਾਰ-ਹਰਿਰੂਪ ਗੌਰ ਸੇਵੈਂ ਨਹਿ ਸਾਧੈੰ||੨| ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਮਾਧੁਰੀ ਰੂਪ ਜ੍ਯੋੰ ਸੂਰਜ ਅਤਿ ਹਿ ਦੂਰਜ| ਗੌਰ ਉਦਾਰ ਸਰੂਪ ਜ੍ਯੋੰ ਉਪਜੈ ਰਸ਼੍ਮਿ ਸੂਰਜ||੩|

|| ਸ਼੍ਰੀ ਰਾਗ ||੫|

|| ਕੁੰਡਲਿਯਾ ਛੰਦ ||੧| ਜੀਵਨ ਗਯਾ ਸ਼ਰਾਬ ਮੇਂ ਖਾਏ ਖੂਬ ਕਬਾਬ| ਫੁਰ੍ਸਤ ਨਹੀਂ ਸ਼ਬਾਬ ਸੇ ਮਰ ਕੇ ਮਿਲੇ ਅਜਾਬ ||੧| ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ || ਮਰ ਕੇ ਮਿਲੇ ਅਜਾਬ ਦਲਨ ਯਮਰਾਜ ਕਰੇਗਾ| ਸੁਖ ਭੀ ਯਹ ਸ੍ਥਿਰ ਨਾਹਿਂ ਹ੍ਰਦਯ ਗ੍ਲਾਨਿ ਸੇ ਭਰੇਗਾ||੨| ਜਰਾ ਗੌਰ ਸੇ ਸੇਵ ਗੌਰ-ਹਰਿ ਨਾਮ ਰਸਾਯਨ| ਜਪ ਲੇ ਨਿਤਾਇ-ਨਾਮ ਸੁਧਰ ਜਾਏਗਾ ਜੀਵਨ ||੩|

|| ਰਾਗ ਮਾਲਕੋੰਸ ||੬|

|| ਮਨਮੋਹਨ-ਛੰਦ ||੧| ਕਾਜ ਕਠਿਨ ਪਰ ਪਰਮ ਧਰਮ | ਜੋ ਕਰਿਹੈਂ ਸੋ ਪਾਵ ਪਰਮ|੧| ||ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ|| ਕਥਾ ਭਾਗਵਤ ਪ੍ਰੇਮ ਸਦਨ| ਵੈਸ਼੍ਣਵ ਜਨ ਕੋ ਜੀਵਨ ਧਨ| ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਕਥਾ ਜੋ ਦਾਨ ਕਰਨ| ਸੋ ਵੈਸ਼੍ਣਵ ਕੋ ਸਦਾ ਨਮਨ||੨| ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਕਥਾ ਸਬ ਜੀਵ ਬੁਝਲ| ਸੋ ਪ੍ਰਚਾਰ ਅਰੁ ਗਾਨ ਸਰਲ| ਗੌਰ ਕਥਾ ਰਸ ਪ੍ਰੇਮ ਤਰਲ| ਸੋ ਪ੍ਰਚਾਰ ਅਤਿ ਕਠਿਨ ਪ੍ਰਬਲ||੩| ਪ੍ਰਬਲ ਕਠਿਨ ਜੇ ਜਾਨਿ ਕਰਨ| ਗੌਰ ਕਥਾ ਸਬ ਜੀਵ ਪ੍ਰਦਨ| ਸੋ ਉਦਾਰ ਸਬ ਜੀਵ ਜਗਤ| ‘ਗੌਙੀਯ’ ਜਾਨ ਕਰਹੁ ਪ੍ਰਨਤ||੪|

|| ਰਾਗ ਮੇਘ ਮਲ੍ਹਾਰ ||੭|

|| ਮਨੋਰਮ-ਛੰਦ ||੧| ਕਾਰੇ ਬਦਰਾ ਘਨਨੇਘੰ| ਛਾਯੇ ਉਮਙ ਘੁਮਙ ਮੇਘੰ| ਲਾਯੇਂ ਜਲਨਿਧਿ ਭਰ ਨੀਰੰ| ਲੋਕ ਭਯੋ ਰਸ ਰਸ ਪੀਰੰ||੧| ਬਾਦਰ ਗਜਗੰ ਗਜ ਗਾਜੰ| ਦਾਮਿਨਿ ਕਰਙੰ ਕਙ ਕਾਜੰ| ਲੋਕਹੁ ਜਾਗੰ ਸੁਨ ਗਾਜੰ| ਕੁੱਕੁਰ ਦੁਸ਼੍ਟੰ ਦਲ ਭਾਜੰ||੨| ਭੀਜੰ ਰੀਝੰ ਸਬ ਲੋਕੰ| ਸ਼ੁਸ਼੍ਕ ਥਲੰ ਸਬ ਤਜ ਸ਼ੋਕੰ| ਧੀਰ ਸਮੀਰੰ ਸਨਨਾਨੰ| ਸ਼ੀਤਲੰ ਬਹੇ ਸਬ ਥਾਨੰ||੩| ਨੀਰ ਕਮਲ ਦਲ ਭਰ ਸਾਜੰ| ਨ੍ਰਿਤਯ ਮਯੂਰੰ ਕਰ ਕਾਜੰ| ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣਦਾਸ ਯਹ ਰਸ ਰਾਗੰ| ਗਾਯ ਭਾਗ ਤਿਨਿ ਕੇ ਜਾਗੰ||੪|

|| ਰਾਗ ਯਮਨ ||੮|

|| ਹਰਿਗੀਤਿਕਾ-ਛੰਦ ||੧| ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ ਕੋ ਭਜਤੇ ਹੈਂ ਸਭੀ ਪਲ ‘ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣ’ ਬਰਨਹਿ ਗਾਤ ਹੈਂ| ਸੰਗ ਮੇਂ ਅੰਗ ਉਪਾੰਗ ਅਸ੍ਤਰ ਪਾਰਸਦ ਲੈ ਆਤ ਹੈਂ||੧| ਨਾਮ ਕੋ ਕੀਰੱਤਨ ਜੋ ਕਰੇ ਹੈਂ ਗੌਰ ਬਰਨ ਸੁਹਾਤ ਹੈਂ| ਗੌਰ ਭਜੇ ਹੈਂ ਸੋ ਮੇਧਾਵੀ ਬੁਦ੍ਧਿ ਯੁਕ੍ਤ ਉਦਾਤ ਹੈਂ||੨| ਜੈਸੇ ਭੋਜਨ ਗ੍ਰਾਸ ਤੇ ਤੁਸ਼੍ਟਿ ਪੁਸ਼੍ਟਿ ਬਢਹਿ ਕ੍ਸ਼ੁਧਾ ਨਸੈ| ਗੌਰਹਰਿ ਗੁਨ-ਨਾਮ ਜੋ ਭਜਤੇ ਤਿਨਿ ਸ੍ਵਰੂਪ ਸਹਜ ਰਸੈ||੩| ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣਹਿਂ ਨਾਮ-ਧਾਮ ਪ੍ਰੇਮ-ਰੂਪ ਰਸਾਨੰਦ ਸਿਨ੍ਧੁ ਰਹੈਂ| ਜਗਤ ਕੇ ਨਹੀਂ ਵ੍ਯਾਪਹਿਂ ਵਿਸ਼ਯਨ ਸੋਹਿ ਉਰ ਬਿਲਗੈ ਰਹੈਂ||੪|

|| ਰਾਗ ਦੇਸ ||੯|

|| ਛੱਪੇ-ਛੰਦ ||੭| ਗੌਰਕਥਾ ਪਰਕਾਸ ਰੂਪ ਜੋ ਗ੍ਰੰਥਨਿ ਸੇਵੈ| ਜਾਨ ਲਹੈਂਗੇ ਗੌਰ ਦਾਸ ਯਹ ਆਸ ਕਰੇਵੈ||੧| ਗੌਰ ਕਥਾ ਕੋ ਜਾਨ ਕਾਜ ਬਸ ਗੌਰ ਭਜਨ ਹੈ| ਭਜਨ ਯਹੀ ਨਿਤ ਨਾਮ ਗ੍ਰੰਥ ਕਾ ਪਾਠ ਮਨਨ ਹੈ||੨| ਐਸੋ ਕਹਿ ਕਰ ਗੌਰ ਕੋ ਸਾਰ ਕਥਾ ਸਿਰ-ਮੌਰ ਕੋ| ‘ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣਦਾਸ’ ਰਸਖਾਨ ਕੋ ਸ਼ੇਸ਼ ਕਰੈ ਇਸ ਗਾਨ ਕੋ||੩|

|| ਫਲਸ਼੍ਰੁਤਿ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ||੧੨||

|| ਰਾਗ ਲਲਿਤ ||੧|

|| ਸਵੈਯ੍ਯਾ-ਛੰਦ ||੧| ਸਹਾਰੀ ਤੁਮਾਰੀ ਮੁਰਾਰੀ ਕਰੈਂਗੇ ||ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ|| ਗਵੈਂਗੇ ਗੁਨੈਂਗੇ ਸ੍ਮਰੈਂਗੇ ਸੁਨੈਂਗੇ ਪੈੰਗੇ ਲਿਖੈੰਗੇ ਜਪੈੰਹੂ ਕਰੈਂਗੇ| ਜਤਾਵੈਂ ਜਪਾਵੈਂ ਬਤਾਵੈਂ ਬੁਝਾਵੈਂ ਸਬੈ ਕੋ ਸੁਬਾਨੀ ਸੁਦਾਨੈ ਕਰੈਂਗੇ||੧| ਹੋਯ ਸਕਾਮ ਕਰੈਂ ਯਦਿ ਸੇਵਨ ਸੋ ਹਰਿ ਜੂ ਪਰਵਾਨ ਕਰੈਂਗੇ| ਅੰਤ ਸੁਖੰਤ ਭਜੰਤ ਤਰੰਤਹਿਂ ਸੋ ਜਗ ਮੇਂ ਉਪਰੰਤ ਰਹੈਂਗੇ||੨|ਜੋ ਨਿਰਕਾਮ ਕਰੈਂ ਯਦਿ ਸੇਵਨ ਸੋ ਹਰਿ ਸੇਵ ਸੁਕਾਮ ਵਰੈਂਗੇ| ਆਕਰ ਮੂਲ ਸੁਧਰ੍ਮ ਦਿਵਾਕਰ ਸੋ ਜਨ ਕੇ ਉਰ ਪ੍ਰਾਨ ਬਸੈੰਗੇ||੩| ਸੋ ਜਨ ਕੀ ਹਰਿ ਲਾਜ ਰਖੈੰ ਨਿਤ ਨਾਹਿ ਕਬੈ ਜਮਫਾਸ ਪਰੈਂਗੇ| ਕ੍ਰਿਸ਼ੱਣਹਿਂ ਦਾਸ ਯਹੀ ਪਦ ਗਾਵਹਿ ਸੋ ਹਰਿ ਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰਕਾਸ ਕਰੈਂਗੇ||੪|